Hemiscorpius lepturus envenomation: Manifestations and management with specific antivenom

عقرب زدگي يكي از مشكلات اساسي پزشكي و اجتماعي در بسياري از كشورهاي منطقه نيمه استوايي و استوايي از جمله خاورميانه مي باشد. در ايران بيشترين آمار عقرب زدگي در حدود 60% مربوط به استان خوزستان مي باشد. در يك گزارش از 21000 مورد عقرب زدگي 12% مربوط به عقرب گاديم بوده. اين درحالي است كه 95% از مرگ و ميرهاي عقرب زدگي در اثر گزش با اين عقرب گزارش شده است. برخلاف عقربهاي ديگر نيش اين عقرب ايجاد درد نمي كند. بلكه بعد از مدتي محل گزش دچار تورم شده كه قابليت نفوذ را دارا مي باشد. در بسياري از موارد با نكروز در محل گزش همراه بوده و به نظر ميرسد توكسينهاي عصبي در زهر اين عقرب نقش مهمي را ايفا نكنند. از آنجا كه زهر اين عقرب داراي خصوصيت سيتوتوكسيك مي باشد بر روي سيستم كليوي و خون به صورت هم زمان تاثير سميت داشته و باعث عوارض خوني و كليوي در مصدومين مي نمايد. مطالعات فارماكوكينتيك نشان مي دهند كه تزريق عضلاني پادزهر عقرب براي خنثي نمودن زهر بي تاثير بوده و با اينكه يكي از گزارشات حاكي از توزيع ضعيف اجزا زهر عقرب گاديم در بدن مي باشد اما از آنجا كه در صورت بروز عوارض سيتوتوكسيك زهر اين عقرب برگرداندن اين عوارض توسط پادزهر عقرب عملا امكان پذير نمي باشد لذا پيشنهاد مي گردد پادزهر عقرب براي درمان مصدومين عقرب گزيده توسط گاديم از طريق داخل وريدي انجام گيرد. پادزهرهاي با منشا F(ab)2 به دليل سرعت توزيع بافتي در بافتهاي مختلف بدن و همچنين زمان طولاني ماندگاري در بدن به عنوان بهترين پادزهرها شناخته شده اند.

Scorpionism is a known significant problem of medical and social importance in many tropical and subtropical regions including the Middle East. In Iran, highest prevalence of scorpion sting about 60% of all the stings has been reported from Khuzestan province. Among the 21,000 cases of reported scorpion stung patients, 12% were caused by H. lepturus, but contributed to 95% of all moralities in scorpion stung patients. The sting of H. lepturus does not produce an immediate pain as does the sting of other scorpions, rather cause delayed swelling that may diffuse and is often accompanied by late necrosis at the sting site suggestive of less significant role of the nervous system stimulation. Since the venom from H. lepturus is cytotoxic in nature and the renal response and blood toxicity are normally simultaneously manifested, it is suggested that the toxin binds to kidney tissue and potentially induce acute renal failure in stung patients. Pharmacokinetic analysis revealed that Intramuscular) i.m) injection of antivenoms is ineffective in neutralizing the action of venoms. Although some reports mention the slow distribution rate of H. lepturus venom following sting, but since the cytotoxic effect of venom from this scorpion is irreversible by antivenom once it occurs, it is recommended to use antivenom through intravascular (i.v) route. Antivenoms of F(ab)2 fraction are the best choice of treatment for their fast extravasation, their ample distribution into the extracellular space, and their prolonged retention time.