الرثا في شعر الشريف الرضي

شريف رضي اغراض و موضوعات مختلفي را به رشته نظم درآورده، و درتمامي آن اغراض نيكو شعر سروده، وتوانسته است با شاعري بي‌نظيرش، و بلاغت اصيلش، و توانايي شگفت‌انگيزش در صف مقدم بزرگان شعر ظاهر شود. مخصوصا در رثا وگريه بر خانواده و خويشاوندان و دوستانش و درتوصيف دگرگونيهاي روزگار. قصايد او در فن رثا در قالبي سرشار و پر از احساسات نا‌آرام و سرگردان ظاهر و نمايان شد. قابل ذكر است قصايد او در رثا و مصيبت امام حسين(ع) يك اسوه و نمونه كامل شعري است كه شاعران پس از وي دربيان مظلوميت حسين(ع) و دردمنديشان از مصيبت مرگ حسين(ع) از او پيروي نمودند. اشعار او را حفظ مي‌كردند و مي‌سرودند. همان مرثيه‌هاي كم و اندك (فقط پنج قصيده در رثا حسين(ع)، ولي همين مرثيه‌هاي كم بود كه شريف رضي را در ميان معاصرانش و شاعران شيعه بارز و برجسته نمود. اين مقاله رثا را در شعر شريف رضي بررسي مي‌كند، و ثابت مي‌كند كه شريف رضي بدون شك از بهترين شاعران رثا در عصر عباسي، و ازبهترين آنها در پرداختن به اين فن است.

Sharif Razi has composed different poems on various subjects ,and he was very good at all different poems , and could be distinguished with his authentic eloquence and his remarkable and inimitable ability to be highlighted among poets, in particular in elegy and crying on family, relatives, and describing the tribulation of time, and his odes in elegy appeared in passionate feelings and ebullient emotions . It is noteworthy to say that his odes in lamentation for Hussein is a full poetic example for poets who came after him and followed him in their tragedy for Hussein, And they imitated him in their tragedy for Hussein, and they had memorized his poems and had kept it . These few short elegies made Sharif Razi famous and led him to be a pioneer among his contemporaries. This paper is an attempt to examine his elegies as a proof of his unique talent.