دراسه علم اسلوب النثر التفسيري والعرفاني في رساله "شرح رباعيات جامي في وحده الوجود"

نثر عرفاني فارسي همواره از ساده ترين امكانات زباني و بياني براي انتقال مفاهيم دشوار و دروني بهره جسته، و در عين حال غالبا از دل آويزترين گونه هاي نثر ساده فارسي در همه ادوار به شمار رفته است. نثر جامي نيز در تمام آثار مفسرانه و تعليمي و عرفاني، در عين بهره مندي از امكانات استحكام بخش نثر كهن فارسي سرشار از لطافت، مهارت و استادي است. نثر رساله "شرح رباعيات در وحدت وجود" نيز داراي تمام ويژگي هاي ياد شده مي باشد. در اين مقاله پس از نگاهي اجمالي به زندگي و آثار جامي به معرفي رساله "شرح رباعيات جامي در وحدت وجود" پرداخته، سپس به كوتاهي به سبك نثر در عصر جامي اشارت رفته است، آنگاه پربسامدترين ويژگي هاي سبكي نثر رساله از جمله (ايجاز، كاربردهاي سبكي كهن، حذف افعال به قرينه، كاربرد ييت مصدري، مبحث ايراد مترادفات، مطابقت صفت و موصوف و استناد به آيات قرآن كريم) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. در پايان نيز به جمع بندي و نتيجه گيري مباحث پرداخته شده است.

A mystical text has always benefited from the simplest linguistic means to transfer its message and simultaneously has been considered as one of the most attractive Persian prose types in all ages. Jaamiʹs prose in all of his didactic and mystical writings benefits from the Persian prose and is full of archaism, delicacy, craftsmanship, and mastery. The prose style of the thesis ʹʹ Robaiyatʹs explanation on Pantheism "contains all features. In this paper after a short glance at Jaamiʹs biography, the thesis is introduced and then prose style during Jaamiʹs era is briefly discussed. In the next step the most outstanding of Jaamiʹs style such as zeugma, archaism, brevity, and noun adjective agreement are analyzed. In the end a thorough conclusion is conducted.