Assessment of the serum zinc, copper, β-carotene and vitamin A and hoof zinc and copper status in different locomotion scores of dairy cattle

ميزان روي، مس، بتا کاروتن و ويتامين A سرمي و همچنين غلظت روي و مس در سم 97 رأس گاو شيري هلشتاين با درجات حرکتي مختلف مورد سنجش قرار گرفت. همزمان، غلظت روي و مس اندازه‌گيري شده در جيره گاوهاي سه گروه پابه‌زا، تازه‌زا و پرتوليد به ترتيب ppm 77، 94، 75 و ppm 31، 28، 22 به دست آمد. بر اساس درجه بندي حرکتي، عليرغم نرمال بودن ميزان سرمي مس در هر سه گروه، با افزايش درجه لنگش سطح سرمي (P=0.0178) و غلظت سمي مس (P=0.0002) در گروه شديدا لنگ نسبت به دو گروه سالم و متوسط کاهش معني‌داري را نشان مي‌داد. سطح سرمي بتا کاروتن و ويتامين A در هر سه گروه کمتر از حد مطلوب بود. بين درجات حرکتي مختلف و ويتامين A (0145/0=P، 246/0-=r) و مس سم (0150/0=P، 323/0-=r) و همچنين روي و مس سرمي (032/0=P، 281/0-=r) ارتباط منفي معني‌داري مشاهد شد. نتايج حاکي از آن است که تخريب بافت شاخي سم مي‌تواند با کاهش محتوي مس سم ارتباط داشته باشد. يافته‌هاي ما نشان داد که گروه‌هاي لنگ، در معرض خطر کمبود تحت باليني ويتامين A بوده‌اند که مي‌تواند از هنگام سلامت حيوان (درجه يک حرکتي) پايه‌ريزي شده باشد. بر اساس نتايج به دست آمده مصرف بيش از حد روي مي‌تواند با جذب و استفاده مس در تعارض باشد. همچنين مصرف مکمل ويتامين A در بهبود لنگش دام‌هاي مورد آزمايش ممکن است موثر باشد. بر اساس اين مطالعه غلظت سمي و سرمي و نيز ميزان دريافتي عناصر مس، روي و ويتامين A در درجات مختلف لنگش موثر بوده و توجه به اثرات متقابل آن‌ها در گاو شيري ضروري مي‌باشد.

Serum level of zinc, copper, β-carotene, vitamin A, and concentrations of Zn and Cu in hoof of 97 multiparous Holstein dairy cows with different locomotion scores (LSs) were evaluated. Simultaneously, Zn and Cu concentrations of close up, fresh and high yielding cattle rations were 77, 94, 75 and 31, 28, 22 ppm, respectively. Based on LSs, despite normal serum copper levels in all three groups, with increasing degree of lameness serum and hoof Cu concentrations of the severe lame group were significantly lower than healthy and moderate lame groups (P=0.0178) and (P=0.0002), respectively. Serum β-carotene and vitamin A level of the three groups were sub-optimal. Significant negative correlations were observed between LSs with serum vitamin A level (r=-0.246, P=0.0145), LSs with hoof Cu concentration (r=-0.323, P=0.0150) and serum Zn concentration and Cu (r=-0.281, P=0.032). The results suggest that the deterioration of hoof tissue may be associated with reduced copper hoof content. Our findings demonstrated that lame group was at risk of subclinical vitamin A deficiency, which could be established from the healthy stages. Possibly, excess consumption of Zn could conflict with Cu absorption and utilization. Furthermore, vitamin A supplementation may have assisted in reduction of lameness in experimental animals. In conclusion, the serum and hoof concentrations and dietary intake of copper, zinc and vitamin A can have an impact on degrees of lameness and their interactions should be considered