Comparison of the Efficacy of Buprenorphine and Clonidine in Detoxification of Opioid-Dependents

چكيده مقدمه: به كارگيري روش سم‌زدايي با عوارض كمتر در دوره بازگيري از اپيوييدها و پايايي بيشتر آن با توجه به افزايش تعداد مصرف كنندگان مواد مخدر ضروري به نظر مي‌رسد و چنان چه بعد از سم‌زدايي، بيمار وارد درمان نگهدارنده نشود، موفقيت چنداني نخواهد داشت. اين مطالعه به مقايسه ميزان موفقيت‌آميز بودن سم‌زدايي با دو روش استفاده از بوپرنورفين زير زباني و كلونيدين پرداخت و سپس ميزان عود مصرف مواد در يك پيگيري شش ماهه در بيماران با مصرف نالتركسون را مورد ارزيابي قرار داد. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع كارآزمايي دو سو كور بود كه در بيمارستان روان‌پزشكي كرمان و در سال‌هاي 88-1386 بر روي افراد وابسته به ترياك جستجوي درمان سم‌زدايي، انجام شد. اين افراد با روش نمونه‌گيري تصادفي در دو گروه دريافت كننده كلونيدين و بوپرنورفين سم‌زدايي شدند و موفقيت سم‌زدايي با مصرف نالتركسون در پايان دوره، ارزيابي و سپس بيماران با مصرف روزانه 25 ميلي‌گرم نالتركسون ترخيص شده و براي 6 ماه از نظر ادامه مصرف نالتركسون و عدم عود مصرف مواد پيگيري شدند. يافته‌ها: در مجموع، 35 نفر وارد مطالعه شدند كه موفقيت‌آميز بودن سم‌زدايي با مصرف نالتركسون در همه افراد تاييد گرديد. در گروه دريافت كننده كلونيدين (تعداد = 21 نفر)، يك نفر (8/4 درصد) ميانگين COWS (Clinical opiate withdrawal scale) بيشتر از 12 را در روز پنجم نشان داد و در گروه دريافت كننده بوپرنورفين، هيچ كدام ميانگين COWS بيش از 12 را در روز پنجم نداشتند (05/0 < P). ميانگين علايم عيني و نشانه‌هاي ذهني ترك و ميل به مصرف مواد در هر دو گروه طي دوره سم‌زدايي كاهش چشمگيري داشت (01/0 > P)، اما مقايسه اين متغيرها بين دو گروه از نظر آماري معني‌دار نبود (05/0 < P). 43 درصد از افراد سم‌زدايي شده با كلونيدين و 64 درصد از افراد سم‌زدايي شده با بوپرنورفين، مصرف نالتركسون را به طور متوسط براي يك ماه ادامه دادند و 62 درصد افراد سم‌زدايي شده با كلونيدين و 8/92 درصد افراد سم‌زدايي شده با بوپرنورفين وارد درمان نگهدارنده شدند، اما ميانگين روزهاي باقي ماندن در درمان در دو گروه از نظر آماري تفاوت معني‌داري را نشان نداد (05/0 < P). نتيجه‌گيري: بوپرنورفين نيز مانند كلونيدين در كنترل موثر نشانگان محروميت از مواد تاثيرگذار بود و درصد بيشتري از افراد سم‌زدايي شده با بوپرنورفين وارد درمان نگهدارنده شدند، ولي ميزان عود مصرف مواد در دو روش تفاوت چنداني نداشت.

Abstract Background: Since the number of drug users is increasing, applying a method of detoxification with fewer side effects during withdrawal from opioids and greater reliability seems to be necessary. In addition, without maintenance treatment, there will be limited success of treatment. This study aimed to compare success rates of detoxification with sublingual buprenorphine and clonidine and to evaluate addiction relapse in patients using naltrexone in a six-month follow-up. Methods: This double-blind trial was carried out on opioid dependent patients in a psychiatric hospital in Kerman (Iran) during 2007-09. The subjects were randomly selected from individuals who had referred for detoxification. They were allocated to two groups to receive either clonidine (n = 21) or buprenorphine (n = 14). The success rates of the two methods were assessed at the end of the course and patients were discharged while prescribed with 25 mg daily use of naltrexone. They were followed up for six months and the continuous use of naltrexone and relapse of substance abuse were evaluated. Findings: A total number of 35 patients entered the study. Success of detoxification with naltrexone was confirmed in all cases. One person (8.4%) in the clonidine group and no patient in the buprenorphine group had a clinical opiate withdrawal scale (COWS) score of more than 12 (P > 0.05). The mean levels of objective signs and subjective symptoms of withdrawal and the desire for drug abuse had significant reductions during detoxification period in both groups (P < 0.001). However, the difference in these variables between the two groups was not statistically significant (P > 0.05). Naltrexone was used for an average of one month in 43% and 64% of subjects in the clonidine and buprenorphine groups, respectively. In addition, 62% of patients in the clonidine group and 92.8% of subjects in the buprenorphine group received maintenance treatment. Nevertheless, the mean number of days staying in treatment was not significantly difference between the two groups (P > 0.05). Conclusion: Buprenorphine is as effective as clonidine in controlling withdrawal symptoms. A greater percentage of patients detoxified by buprenorphine received maintenance treatment, but there was not a significant difference in relapse rates between the two methods.