Abstract :
زبان و ادبيات مستقيما به هويت يك كشور مربوط مي شوند. بلژيك كشوري است كه گرفتار «مشكل هويت» مي باشد، چرا كه از بدو پيدايش آن در سال 1830 اين كشور را دو گرايش متضاد دچار بحران ساخته‌اند. يك گرايش آن را از لحاظ فرهنگي به فرانسه متصل مي كند و گرايش ديگر آنرا مستقل مي داند و «روح بلژيكي» و «اسطوره شمالي» را بعنوان معيارهاي وحدت اين كشور در نظر مي گيرد. بهر صورت، فرانسه همواره بر بلژيك تاثير گذاشته است و حتي خود را مالك برخي نويسندگان معروف بلژيكي مي داند. آيا اين تاثير در كتب درسي امروزي ملموس است؟ آيا برنامه هاي آموزشي فرانسوي بر ادبيات فرانسه زباني تاثير داشته‌اند يا به بررسي نويسندگان كلاسيك محدود مي شوند؟
Abstract :
La langue et la littérature représentent deux piliers fondateurs qui renvoient directement à l’identité d’un pays donné. En ce sens, la Belgique est un royaume « en mal d’identité », car depuis sa création, en 1830, elle n’a cessé d’être déchirée entre deux tendances opposées : l’une promouvant le rattachement culturel à la France, et l’autre revendiquant son autonomie en érigeant, notamment, la « belgitude », « l’âme belge » ainsi que le « mythe nordique » comme facteurs d’unité. Quoi qu’il en soit, la France, centre névralgique de la Francophonie, a toujours influencé la Belgique et s’est même souvent approprié des auteurs belges de renom. Cette tendance est-elle encore palpable dans les manuels scolaires actuels ? Les programmes éducatifs français ont-ils élargi leur éventail aux littératures francophones ou, au contraire, se limitent-ils à aborder les auteurs classiques, en faisant fi de l’hétérogénéité des belles-lettres francophones ?
