ارزيابي آگاهي و كاركرد دندانپزشكان نسبت به پيشگيري پس از رويارويي با ويروس HIV

بيان مساله: عوامل بيماري زا كه از راه خون منتقل مي شوند، يك مشكل شغلي خطرناك در ميان كاركنان بهداشتي درماني است و اين مساله بايد به عنوان يك فوريت پزشكي به شمار رود تا با توجه به اهميت موضوع اقدام لازم در زمان مناسب انجام گيرد و خطر انتقال كاهش يابد. هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي سطح آگاهي و كاركرد دندانپزشكان نسبت به پيشگيري پس از رويارويي با ويروس HIV بود. مواد و روش: بررسي ياد شده به روش تحليلي- مقطعي و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. جمعيت مورد بررسي 140 تن از دندانپزشكان شهر كرمان بودند، كه از راه نمونه گيري به روش آسان بررسي گرديدند. داده هاي به دست آمده از اين پژوهش، آزمون هاي آماري كروسكال واليس، مان ويتني، ايكس دو (X2) و ضريب همبستگي اسپيرمن (Spearman) با استفاده از نرم افزار 5/13SPSS واكاوي شدند. يافته ها: در اين پژوهش، 103 پرسشنامه ي كامل شده از سوي دندانپزشكان بررسي گرديدند. ميانگين نمره ي آگاهي در دندانپزشكان مورد بررسي از شش امتياز 2/1± 32/2 بود. همچنين، كمترين نمره در افراد مورد بررسي 1 و بيشترين نمره 5 به دست آمد. اين پژوهش نشان داد، كه نمره ي كل آگاهي با متغيرهاي سن، جنس، ميزان تحصيلات، پيشينه ي كار و تجربه داشتن يا نداشتن آسيب هاي ناشي از سوزن رابطه ي معنادار ندارد (05/0 p < ). 2/90 درصد (93 نفر) دندانپزشكان آموزش هاي لازم در مورد پيشگيري از انتقال بيماري را به دستيار خود داده بودند و 58 درصد (59 نفر) دندانپزشكان حاضر به انجام درمان دندانپزشكي براي بيمار HIV مثبت بودند. نتيجه گيري: نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان داد، كه سطح آگاهي دندانپزشكان در رابطه با پيشگيري پس از رويارويي با ويروس HIV پايين است. و به نظر مي رسد، كه به بهبود سطح آگاهي ها در اين زمينه نياز باشد. واژگان كليدي: آگاهي، كاركرد، دندانپزشكان، پيشگيري پس از رويارويي، HIV

Statement of Problem: Disease causing factors transferred by the blood are the main job related problems to which the health workers are confronted in medical centers. This is an urgent medical problem which requires appropriate measures to be taken to decrease the transmission as far as possible.. Purpose: The aim of this study was to investigate the level of dentistsʹ knowledge and practice in Kerman city about the post-exposure prophylaxis of HIV. Methods and Material: This was an analytical, cross-sectional study conducted through questionnaires. The case study consisted of all the dentists in Kerman (140), recruited through convenient sampling method. Data were analyzed using Mann-Whitney u, X2, Kruskal Wallis and Spearman tests in SPSS, version 13.5. Results: In the present study, 103 dentists were enrolled. Their information and knowledge mean score was 2.32±1.2 out of 6. Also, the lowest and highest scores of the participants were 1 and 5, respectively (with the mean value equal to 3). It was found that the dentistsʹ level of knowledge has no significant relationship with age, sex, education, work history and experience of needle stick injuries. Ninty three dentists (90.2%) had educated their staff about the prevention of HIV and 58% of the dentists agreed to treat the patients with positive HIV. Conclusion: The results of the present study showed that the dentistsʹ level of knowledge about post-exposure prophylaxis and HIV is low. Therefore, it seems that it is necessary for dentists to improve their knowledge and performance regarding this issue.