اثر هيپوكلريت سديم به عنوان شوينده ي كانال بر ريزنشت ترميم هاي كامپوزيت رزين

بيان مساله: هيپوكلريت سديم، به عنوان شوينده ي شيميايي براي هدف هاي گوناگون در كارهاي درمان ريشه استفاده مي‌شود. ازآنجا كه اين ماده اكسيدكننده ي نيرومند است، مي تواند با پلي مريزاسيون مواد رزيني تداخل داشته باشد. هدف: هدف از اين بررسي آزمايشگاهي، مقايسه ي اثر هيپو كلريت سديم بر خاصيت سيل كنندگي دو گونه ماده ي چسباننده ي عاجي توتال اچ و سلف اچ در اتاقك پالپ دندان هاي مولر، در زمان هاي گوناگون پس از درمان ريشه بود. مواد و روش: سقف پالپ چمبر و ريشه ها (1 تا 2 ميلي متر زير فوركيشن) در80 دندان مولر نخست قطع گرديد و بافت هاي پالپي به طور كامل از ميان برده شدند. دندان ها، بر پايه ي گونه ماده ي چسبنده توتال اچ Multi-Purpose plus) Scotchbond) و سلف اچ (Clearfil SE Bond) به دو گروه چهل تايي بخش شدند. سپس، پالپ چمبر ده عدد از دندان هاي هر گروه اصلي، بي درنگ با كامپوزيت رزين ترميم شدند (گروه هاي شاهد). سي دندان برجا مانده از هر گروه با كاربرد هيپوكلريت سديم پنج درصد به مدت پنج دقيقه در پالپ چمبر آماده سازي شده و با كامپوزيت رزين هاي مربوط به هر باندينگ عاجي (Z100, Clearfil Photo Core) در سه فاصله ي زماني، بي درنگ، يك هفته و دو هفته پس از شست و شو با هيپوكلريت سديم ترميم شدند. با روش فيلتراسيون مايع مقادير ريز نشت اندازه‌گيري گرديد. داده ها با استفاده از آزمون تي و آناليز واريانس واكاوي آماري شدند (05/0=.(? يافته ها: گونه ي ماده ي چسبنده ي عاجي و فواصل زماني گوناگون پس از استفاده از هيپوكلريت سديم و ترميم، اختلاف آماري معنادار از لحاظ ميزان ريزنشت نشان ندادند (05/0p > ). متغير استفاده كردن و استفاده نكردن از هيپوكلريت سديم اختلاف چشمگير آماري را از نظر مقادير ريزنشت نشان دادند (05/0p < ). استفاده از هيپوكلريت سديم باعث افزايش معنادار در ريزنشت گرديد. نتيجه گيري: استفاده از شوينده ي هيپوكلريت سديم در طي درمان هاي ريشه اثر منفي بر ريز نشت ترميم هاي كامپوزيتي دارد. تاخير زماني در قرار دادن ترميم نتوانست اين اثر منفي را خنثي سازد.

Statement of problem: Sodium hypochlorite is used as an endodontic irrigant for different purposes. Since it is a strong oxidizing agent it might inhibit the resin polymerization. Purpose: The objective of this in vitro study was to compare the effect of NaOCl on sealing ability of total etch and self etch bonding at different time intervals after root canal therapy. Materials and Methods: The roof of the pulp chambers and roots (1-2 mm below furcation) of eighty human first molar teeth were cut and pulp tissues were completely removed. Teeth were divided in two groups (n=40), based on the type of used adhsive; total etch (Scotchbond Multi-Purpose plus) and self etch (Clearfil SE Bond). Immediately, chamber pulp of ten teeth of each group were restored with resin composite (control groups). Thirty teeth in each group were treated with 5% NaOCl for 5 minutes in the chamber pulp and restored with resin composite associated with each bonding agent (Z100, Clearfil Photo Core) in three intervals: immediately, one, and two weeks after irrigation with NaOCl. Fluid filtration method was used for evaluation of microleakage. Data were statistically analyzed using ANOVA and T-test (? =.05). Results: Type of dentin adhesive and different time intervals after NaOCl application and restoration, did not show any significant effect on microleakage value (p > 0.05). The variable of using and not using of NaOCl showed significant difference on microleakage value (p < 0.05). NaOCl treated samples demonstrated significantly higher microleakage. Conclusion: Irrigation with NaOCl during root canal therapy has a negative effect on microleakage of resin composite restorations. Delayed time for restoration did not remove the negative effect of NaOCl. Key words: Coronal seal, Fluid filtration method, Dentin adhesive, Pulp chamber