اثر موسيقي بر آستانه ي واكنش به درد و ميزان ترس كودك به هنگام درمان هاي دندانپزشكي

بيان مساله: اصولاً انجام درمان هاي دندانپزشكي در كودكان به آساني شدني نبوده و با محدوديت ها و مشكلات فراواني همچون ترس و درد كودك همراه است. هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي اثر موسيقي بر روي احساس درد و ترس به هنگام انجام اعمال ترميمي در كودكان چهار تا شش ساله ي مراجعه كننده به درمانگاه دندانپزشكي كودكان كرمان است. مواد و روش: اين بررسي از گونه ي تجربي و مقطعي بوده و بر روي 45 نفر از كودكان چهار تا شش ساله انجام شد. در ديدار نخست، ترميم يكي از دندان هاي مولر اول شيري (D) بالا با روش هاي معمول مهار رفتاري و بي استفاده از موسيقي انجام شد. در ديدار دوم، كودكان در سه گروه (موسيقي شاد، موسيقي ملايم و بي موسيقي) قرار گرفته و ترميم دندان D سمت روبه رو انجام شد. در هر ديدار درماني، سه بار (به هنگام انجام تزريق كارپول سيتانست،‌ به هنگام انجام كار ترميم و در پايان كار)، شمار ضربان قلب كودكان به عنوان معياري براي سنجش ميزان ترس آنها اندازه گيري شد. سرانجام، يافته هاي اين پژوهش با استفاده از آزمون هاي تي، مجذور كاي و برنامه ي 5/11 SPSS واكاوي آماري شدند. يافته ها: ميانگين درد كودكان در ديدار نخست، به مراتب از ديدار دوم بيشتر بود و اين تفاوت ميانگين از نظر آماري معنادار بود (001/0p < ). ضربان قلب در طي فرايند دندانپزشكي كاهش مي يافت، ولي اين كاهش به گونه ي موسيقي ارتباطي نداشت. همچنين، در ديدار نخست درمان تفاوتي معنادار در ميزان ضربان قلب در طي فرايند دندانپزشكي وجود داشت،‌ ولي سير تغييرات در آغاز كاهش و سپس، افزايش گزارش گرديد (01/0p < ). نتيجه گيري: موسيقي مي تواند در كنار روش هاي مهار رفتاري متداول، به عنوان ابزاري كمكي در كاهش ترس كودكان چهار تا شش ساله به كار رود.

Statement of Problem: Basically, performing dental health services on children is not easy and includes many problems which pain or fear is one of the most complicated ones. Purpose: The aim of this study was to evaluate the effect of music on sensation of pain and fear in children during operative dental treatments in Kerman pediatrics clinic. Materials and method: This experimental and cross sectional study was conducted on 45 children (4-6 years). In the first visit, filling of one tooth (maxillary first molar) was done with routine behavioral management and without music. In the second visit the children were divided into 3 groups and the same process was performed for the similar tooth in the other quadrant, while music (happy, light and no music) was playing in every visit. Childrenʹs heart rates were measured three times, as the indicator to evaluate their fear. Finally data were analyzes by statistical program SPSS 11.5 using, T- test and Chi- square test. Results: The average value of pain sensation in the first visit was more than the second time which was significant (p < 0.001). Heart rate decreased during dental procedure, but it was irrelevant to the type of music. During the first visit, heart rate displayed upward trend following the initial decrease (p < 0. 01). Conclusion: In addition to the use of routine behavioral control methods. Music as a helping method can cause less fear in 4-6 year- old children during dental treatment. Key words: Music, Pain, Fear, Pediatric dentistry