اثر روش هاي گوناگون آماده سازي سطح دندان بر توان پيوند برشي ميكروني (Micro-shear Bond Strength)

بيان مساله : بررسي كارايي ادهزيو هاي تازه در پيوند براكت هاي ارتودنسي به مينا نتايجي گوناگون داشته است. روش نوين اندازه گيري توان پيوند برشي ميكروني (Micro shear bond strength)، روشي است، كه امكان مقايسه ي دقيق توان پيوند را با كاهش عوامل مداخله گر فراهم كرده است. هدف: هدف از اين بررسي، ارزيابي اثر روش هاي گوناگون آماده سازي سطح مينا بر توان پيوند برشي ميكروني در پيوند براكت هاي ارتودنسي به مينا بود. مواد و روش: در اين بررسي تجربي90 دندان پره مولر كشيده شده ي انساني به روش تصادفي به سه گروه برابر بخش شدند. كامپوزيت Transbond XT درگروه اول با روش اسيد اچ، در گروه دوم، با سلف اچ پرايمر Transbond plus و در گروه سوم، با سلف اچ ادهزيو Adper prompt L-pop به دندان پيوند شد. سپس، هر گروه، به روش تصادفي، به دو زير گروه 15 تايي بخش گرديد. آزمون پيوند برشي ميكروني در فاصله هاي 24 ساعته (T1) و سه ماهه (T2) براي هر سه روش آماده سازي انجام شد و چگونگي شكست پيوند بر پايه رتبه ي نمايه ي ادهزيو باقيمانده (ARI) بررسي گرديد. داده هاي توان پيوند با آزمون واريانس دوسويه و آزمون توكي (Tukey) و چگونگي شكست پيوند با آزمون كروسكال - واليس و مان - ويتني مقايسه گرديدند. يافته ها: بيشترين اندازه ي توان پيوند (29.17 مگاپاسكال) در گروه اسيد اچ ديده شد. تفاوت توان پيوند ميان سه گروه در هر زمان (T1 و T2) و نيز ميان زمان هاي T1 و T2در هر گروه نيز، معنادار برآورد شد (001/0p < ). اما تغييرات ايجاد شده در اين مدت (از T1 تا T2) در ميان سه گروه تفاوت آماري نداشت (091/0p = ). بررسي چگونگي شكست پيوند نشان دهنده ي تفاوت معنادار ميان گروه ها بود. نتيجه گيري: بيشترين اندازه ي توان پيوند در گروه اسيد اچ ديده شد و گروه سلف اچ پرايمر نيز، تواني بيشتر از گروه ادهزيو سلف اچ داشت. اندازه ي ادهزيو بر جا مانده بر روي مينا در گروه سلف اچ از ديگر گروه ها كمتربود.

Statement of Problem: Evaluation of new adhesives efficacy in bonding orthodontic brackets to enamel has led to different results. The new measuring method, micro-shear bond strength, is preferred as an accurate method due to its ability to reduce confounding factors. Purpose: The purpose of this study was to evaluate and compare the micro-shear bond strength of three different adhesive systems for enamel surface preparation before bracket bonding. Materials and Method: In this experimental study, 90 extracted premolars were randomly divided into three groups of 30. Transbond XT was bonded to enamel after enamel surface preparation with acid etch in the first (control) group, Transbond plus self-etch primer in second group, and Adper prompt L-pop self-etch adhesive in third group. Then each group was randomly divided into two subgroups of 15. Micro-shear bond test was performed after 24 hours (T1) and 3-months (T2). Bond failure mode was also evaluated according to Adhesive Remnant Index (ARI). Two way ANOVA and Tukey tests were used for bond strength evaluation in groups, and mode of bond failure was analyzed with Kruskall Wallis and Mann Whitney tests. Results: The highest bond strength was found in acid etch group (29.17 MPa). Difference of bond strength at two intervals was statistically significant in all groups ( p < 0.001). Bond strength difference between T1 and T2 was also significant in three groups ( p < 0.001). However changes over time in three groups did not reveal any significant differences ( p = 0.091). Bond failure analysis demonstrated significant differences in ARI between groups. Conclusion: Bond strength of acid etch group was the highest and self etch primer showed higher bond strength than self etch adhesive group. Less adhesive remnant was found in self etch group Key words: Bond, Shear strength, Self etch primer, Adhesive, Surface preparation