تعيين همبستگي روش نفوذ رنگ و هدايت الكتريكي در بررسي ريزنشت اپيكالي كانال دندان

بيان مساله: مهم ترين عامل در شكست درمان مهر و موم ناكافي كانال ريشه است كه به ريزنشت و نفوذ ريزجانداران به درون كانال منجر مي شود. از روش هاي گوناگوني براي تعيين مهر و موم آپيكالي استفاده مي شود. هدف: هدف از اين پژوهش تجربي، مقايسه ي ريزنشت آپيكالي با استفاده از روش نفوذ رنگ و روش الكتروشيميايي بود. مواد و روش: براي انجام اين پژوهش تجربي 31 دندان جلويي تك ريشه ي كشيده شده ي انسان، كه داراي ريشه ي مستقيم بودند، گردآوري شد. نمونه ها به روش تصادفي به سه گروه آزمايش، شاهد مثبت و شاهد منفي بخش شدند. كانال ريشه هاي گروه آزمايش و شاهد منفي پر شد. در حالي كه در گروه شاهد مثبت، كانال ريشه ها پر نگرديد. سطح بيروني هر دندان، بجز دو ميلي متري آپيكال و بخش تاجي با دو لايه لاك ناخن پوشيده شد. ريزنشت هر دندان با استفاده از روش الكترو شيميايي مشخص شد. در اين روش، از دو سيم مسي، به عنوان الكترود و محلول طبيعي سالين به عنوان الكتروليت استفاده گرديد. سپس، بخش تاجي ريشه، با استفاده از سمان ZOE پر و با استفاده از دو لايه لاك ناخن پوشانده شد. در روش دوم، دندان ها به مدت 48 ساعت در محلول فوشين بازي 2 درصد قرار گرفتند و سپس، زير آب شسته و از جهت طولي، برش داده شد و نفوذ رنگ بر روي هر دندان ارزيابي گرديد. داده هاي به دست آمده به وسيله ي آزمون تي (t-test) ارزيابي شد. براي تعيين همبستگي ميان دو روش از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. يافته ها: جريان ايجاد شده در روش الكتروشيميايي از 1/3 تا 7/54 ميكروآمپر و ميزان نفوذ رنگ از 5/2 تا 8/6 ميلي متر به دست آمد. ضريب همبستگي ميان يافته هاي الكتريكي و نتايج به دست آمده از روش نفوذ رنگ 204/0=r بود. نتيجه گيري: ميان يافته هاي به دست آمده از دو روش، همبستگي وجود نداشت. بر پايه ي نتايج اين پژوهش، پيشنهاد مي شود براي ارزيابي مواد دندانپزشكي، ريزنشت به روش هاي گوناگوني، بررسي شود.

Statement of Problem: The most important failure factor of root canal treatment is lack of proper seal of root canal, which leads to leakage and penetration of microorganism in to the canals. Different methods have been used to determine the apical seal. Purpose: This study was aimed at comparing the apical leakage using dye penetration and electrochemical methods successively used on the same teeth. Materials and Method: For this experimental study, 31 freshly extracted anterior single root human teeth with straight root canals were selected. The specimens were randomly divided into experimental, positive and negative control groups. Root canals of the experimental and negative group were filled, and positive group were left unfilled. The external surface of each tooth was coated with two layers of the nail polisher, except for the apical 2mm and coronal portion. Leakage of the teeth were measured using electrochemical me thud. Two copper wires were used as electrodes and normal saline solution was used as electrolyte. Then coronal portions of the roots were filled using ZOE cement and coated with two layers of the nail polisher. The teeth were immersed in 2% basic Fuchsine for 48 hours and were washed in tap water. The roots were then split longitudinally and dye penetration was assessed for each tooth. The data were analyzed using t-test and Pierson correlation coefficient test. Results: The obtained results in electrochemical methods varied from 3.1 to 54.7 Micro amper, while in dye penetration method the observed leakage was 2.5 to 6.8 mm. The coefficient correlation between the two methods was found to be 0.204 (r = 0.204, p 0.5). Conclusion: Since no correlation was found among the results obtained with the two methods, it is concluded that, for assessment of the marginal leakage of dental materials, various methods should be considered. Key words: Tooth Apex, Dye, Electrochemical, Microleakage