اثر روش هاي كيورينگ نوري بر ناسازگاري ميان ادهزيوهاي تك شيشه اي (One-bottle) و كامپوزيت نوري: اندازه گيري بيرون دهاني استحكام باند برشي به عاج

بيان مساله: واكنش هاي ناسازگاري ميان ادهزيوهاي تك شيشه اي (one-bottle) و كامپازيت هاي سلف-كيور گزارش گرديده كه اين ناسازگاري ممكن است، با كامپوزيت هاي لايت-كيور در روند روش هاي كيورينگ نوري متفاوت و رايج در مطب رخ دهد. هدف: بررسي كنوني، با هدف ارزيابي اثر روش هاي گوناگون كيورينگ كامپوزيت نوري بر استحكام باند برشي دو ادهزيو تك شيشه اي با اسيديتي متفاوت به عاج انجام شد. مواد و روش: اين بررسي تجربي، بر روي 110 دندان مولر انساني كشيده شده ي سالم انجام گرديد. دندان ها تصادفي به 10 گروه 11تايي بخش شدند. در 5 گروه اول از ادهزيو(OS) One-Step Plus و در 5 گروه بعدي از ادهزيو NT (P&B NT) Prime & Bond به همراه كامپازيت مربوطه و 5 روش كيورينگ شامل گروه تابش (Conventional)،SSI Soft- Start I))، SSII Soft- Start II))، PDI Pulse- Delay I))،PDII Pulse- Delay II)) استفاده گرديد. نمونه هاي فراهم شده در دستگاه اينسترون زير نيروي برشي با سرعت 1 ميلي متر بر دقيقه قرار گرفتند و مقادير استحكام باند برشي (SBS) به عاج بر پايه ي مگاپاسكال محاسبه گرديد. داده هاي گردآوري شده با استفاده از آزمون آنوا دو سويه (Tow way ANOVA) واكاوي آماري شدند. يافته ها: بيشترين ميزان استحكام باند برشي (SBS) مربوط به OS (62/19 مگاپاسكال) و كمترين ميزان مربوط بهNT P&B PDII (93/5 مگاپاسكال) بود. در هر يك از 5 روش كيورينگ ميانگينSBS در گروهNT P&B در مقايسه با OS به گونه اي معنادار پايين تر بود (001/0 > p). SBS در روش هاي كيورينگ متفاوت در هر يك از دو ادهزيو از كمترين به بيشترين به صورت زير بود: PDI < SSI < PDII < SSII < C كه مقايسه ي دو به دو در همه ي گروه ها اختلاف معناداري را نشان داد (005/0 > p ). نتيجه گيري: بالاتر بودن ميزان اسيديتيNT P&B در مقايسه با ادهزيو OS ممكن است در SBS پايين تر اين ادهزيو در همه ي روش هاي كيورينگ به ويژه روش PDI موثر باشد. اسيديتي ادهزيو در روش تابش رايج، كمترين اثر را داشت.

Statement of problem: Adverse surface interactions between one-bottle adhesives and self – cured composites may occur similarly with light-cured composites during the use of different modes of light activation. Purpose: This study examined the effect of different light activation modes of light-cured composite on the shear bond strength of 2 one-bottle adhesives with different acidity to the dentin. Materials and Method: This experimental study was performed on 110 extracted sound molars. Then, the teeth were randomly divided into 10 equal groups (n=11). One-Step plus (OS) and Prime & Bond NT (P&B NT) were used and followed by respective composite application in 5 light- activation modes of soft conventional, Soft-Start I (SSI), Soft-Start II (SSII), Pulse-Delay I (PDI), Pulse-Delay II (PDII). Then, shear bond strength (SBS) test was performed, using an Instron at 1 mm/min. The SBS was recorded in MPa. Statistical analysis included two way ANOVA with a significance level of 0.05. Results: The highest SBS (MPa) was shown in OS conventional group (19.62) and the lowest in P&B NT, PDII (5.43). In each group of 5 curing mode, mean SBS in P&B NT was significantly lower than that in OS as follows: In conventional; P&B NT (17.27) vs OS (19.82) in SSI; P&B NT (10.89) vs OS (13.09) in SSII; P&B NT (14.48) vs, OS (18.79) in PDI; P&B NT (5.93) vs OS (11.97) and in PDII; P&B NT (11.82) vs OS (16), ( p < 0.001). In each of 2 adhesives, ranking of SBS from minimum to maximum was as follows: PDI < SSI < PDII < SSII < C. Two-paired comparisons of curing modes showed significant differences ( p < 0.05). Conclusion: The bond strength of P&B NT might be compromised by the higher acidity of this adhesive compared to OS during all of the curing modes especially PDI. The acidity of the adhesive showed the least effect on the conventional mode. Key words: Shear bond strength, One-bottle adhesives, Light-activation mode, Soft-Start, Pulse-Delay, Adhesive acidity.