ميزان آگاهي و كاركرد دندانپزشكان در رابطه با موارد اورژانس در مطب هاي دندانپزشكي

بيان مساله: آمادگي در رويارويي با فوريت هاي پزشكي نيازمند به داشتن زمينه علمي و داشتن تجهيزات و داروهاي لازم و كافي اورژانس است. هدف: هدف اين پژوهش بررسي وضعيت تجهيزات و داروهاي اورژانس و ميزان آگاهي و كاركرد دندانپزشكان در رابطه با موارد اورژانس در مطب هاي دندانپزشكي شهر كرمان در سال 1386 بود. مواد و روش: بررسي ياد شده به روش توصيفي- مقطعي و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. به اين ترتيب كه با استفاده از فهرست موجود، مطب هاي فعال مناطق شهري شناسايي و با مراجعه به محل كار آنان پرسشنامه در اختيار آنان قرار گرفت و پس از تكميل تحويل گرفته شد. داده هاي به دست آمده از اين بررسي با استفاده از آزمون هاي تي تست(t-test) ، فيشر (Fisher) ، مجذور كاي و با استفاده از آزمون آماري 5/13SPSS واكاوي آماري شدند. يافته ها: در اين پژوهش 101 دندانپزشك مورد بررسي قرار گرفتند. 7/24 درصد (25 نفر) از دندانپزشكان با مورد اورژانس در سال گذشته در مطب خود برخورد داشتند، كه شايع ترين آنها سنكوپ وازودپرسور بود. ميانگين نمره ي آگاهي 39/1±89/5 محاسبه شد. 2/76 درصد از دندانپزشكان بيان كردند، كه پيش از انجام كارهاي دندانپزشكي در مورد پيشينه ي اورژانس هاي پزشكي در هنگام درمان هاي دندانپزشكي از بيمار خود سوال مي كنند. با افزايش ساعت هاي كاري، ميزان آگاهي افزايش و با افزايش سن و سابقه ي مطب ميزان آگاهي كاهش مي يافت. همچنين، شايع ترين داروهايي كه دندانپزشكان در مطب خود به عنوان داروهاي اورژانس نگهداري مي كردند شامل قرص نيتروگليسرين و اكسيژن بود. نتيجه گيري: اين بررسي نشان داد، كه موارد اورژانسي در مطب هاي دندانپزشكي كرمان همچون ديگر كشورها رخ داده و متاسفانه شرايط و امكانات اورژانس شامل داروها و آموزش كافي در اين زمينه همچنان دچار نقايصي است، كه عمدتا بايد با استفاده از روش هاي تدريس در دانشگاه ها، برگزاري كارگاه ها و تهيه بروشورهاي مورد نياز در اين زمينه اصلاح شود.

Statement of Problem: In order to get ready for medical emergencies, sufficient scientific knowledge, suitable facilities and emergency drugs are necessary. Purpose: This study aimed to investigate the emergency facilities, drugs and the knowledge of dentists about emergency cases in dental offices of Kerman in 1386. Materials and Method: This is cross-sectional and descriptive study using questioners. Some active dental offices were selected and the questioners were given to them. The completed forms were gathered. The data were extracted and analyzed by t- test, fisher, x2, using SPSS13.5 statistical program. Results: In the present study, 101 dentists were enrolled. 25 dentists, (24.7%) had emergency cases in their office, and the most prevalent case was vasodepressor syncope. The mean knowledge of the dentist was 5.89 ± 1.39. 76.2% of the dentists expressed that they ask the patients about their medical emergency history. This study shows that the knowledge and information of dentists enhance with an increase in working hours, and decrease with an increase usage and wok experience. Also, it is found that the most prevalent drugs used in dental office as emergency drugs were oxygen and nitroglycerine tablets. Conclusion: This study indicates that some emergency events take place in dental offices in Kerman as in many other countries but, unfortunately, there is not sufficient equipment and facilities to deal with these emergency cases. The present condition can be improved with teaching in universities, holding some educational workshops and preparation of pamphlets. Key words: Emergency, Dentists, Drug, Knowledge, Practice