A study on genetic differentiation in two species of Iranian bleaks, Alburnus mossulensis and Alburnus caeruleus (Teleostei, Cyprinidae) using simple sequence repeats

نوع ژنتيكي گونه هاي مختلف جنس Alburnus به خوبي ارزيابي نشده و رابطه فيلوژنتيك گونه هاي مختلف اين جنس به طور كامل مشخص نيست. در اين مطالعه، توالي هاي تكراري ساده (ريزماهواره) براي ارزيابي تنوع و تمايز ژنتيكي بين دو گونه ماهي كولي Alburnus mossulensis Heckel, 1843 و Heckel, 1843 Alburnus caeruleusبه ترتيب از رودخانه كشگان در استان لرستان و رودخانه گاماسياب از استان كرمانشاه مورد استفاده قرار گرفت. تعداد 30 قطعه ماهي از هر گونه صيد و پس از استخراج DNA ژنومي، واكنش زنجيره اي پلي مراز با استفاده از چهار جفت نشانگر BL1-2b، CypG24، Bl1-98 و Rser10 انجام شد. در مجموع 480 باند تكثير شدند. متوسط هتروزايگوسيتي مشاهده شده و مورد انتظار براي هر دو گونه تا حدود زيادي مشابه بود. در هر دو گونه، تمامي جايگاه‌ها به جز جايگاه Rser10، انحراف از تعادل هاردي-واينبرگ را نشان دادند. متوسط فاصله ژنتيكي و شاخص تمايز Fst براي دو گونه به ترتيب معادل 361/0 و 04/0 بود. آناليز واريانس مولكولي نشان داد كه بخش اعظم تنوع ژنتيكي (94%) مربوط به تنوع درون گونه اي و بخش اندكي از آن (4%) مربوط به تنوع بين گونه اي بود. چهار جفت نشانگر توالي هاي تكراري ساده طراحي شده براي ساير كپورماهيان، چندشكلي بالايي را در دو گونه ماهي كولي ايراني نشان دادند، با اين وجود، تمايز ژنتيكي قابل توجهي بين آنها مشاهده نشد. ارزيابي تمايز ژنتيكي اين دو گونه با استفاده از تعداد بيشتري نشانگر ريزماهواره يا ساير نشانگرهاي مولكولي نظير چندشكلي طول قطعات تكثير شده (AFLP) پيشنهاد مي‌شود.

The genetic structure of the genus Alburnus is not well known and the phylogenetic relationships among its species are uncertain. In the present study, simple sequence repeats (SSRs or microsatellites) were used to evaluate genetic diversity and genetic differentiation between Alburnus mossulensis Heckel, 1843 from Kashgan River in Lorestan province and A. caeruleus Heckel, 1843 from Gamasiab River in Kermanshah province. Thirty specimens from each species were collected and their genomic DNA was extracted. Polymerase chain reaction was performed using four pairs of SSR markers, including CypG24, BL1-2b, BL1-98 and Rser10, from which a total of 480 bands were amplified. The average observed and expected heterozygosities for both species were similar. In both species, except for Rser10 locus, all loci deviated from the Hardy-Weinberg equilibrium (P < 0.05). Average genetic distance and Fst values between the two species were 0.361 and 0.04, respectively. Analysis of molecular variance (AMOVA) revealed more interspecific (94%) than intraspecific (4%) genetic variation. Although four sets of SSR markers developed for other cyprinids showed high level of polymorphisms in the Iranian bleaks, they showed low genetic differentiation between them. Study on the possibility of genetic differentiation of the examined species by more microsatellite loci or other molecular markers such as amplified fragment length polymorphisms (AFLP) are recommended.