Histopathological changes in liver and gill of Acipenser persicus fry in short term exposure to Nodularia spumigena

تاس ماهي ايراني (Acipenser persicus) گونه بومي و تجاري مهم درياي خزر مي باشد. در اين مطالعه اثرات نودولارين (NODLN) يك سم كبدي پنتا پپتيد حلقوي بر روي بافت كبد و آبشش بچه تاسماهي ايراني بررسي شد. نودولارين در مقادير بالا توسط جلبك سيانوباكتري Nodularia spumigena در هنگام شكوفايي در درياي خزر توليد شده و در بافت بدن موجودات درياي خزر تجمع مي يابد. تاسماهي ايراني مستقيماً در معرض سم نودولارين به صورت غوطه وري طولاني در دو دوز مختلف (104×1 و 108×1 سلول سيانوباكتري در ميلي ليتر) به مدت 24، 48 و 96 ساعت قرار گرفت تا اثرات هيستوپاتولوژيك آن روي بافت كبد و آبشش ارزيابي شود. مطالعات هيستوپاتولوژيك تخريب ساختار كبد، استحاله سلول هاي كبدي، پيكنوز هسته، كاريوليز و در نهايت نكروز سلول ها را به مرور زمان نشان داد. مشاهده بافت آبشش پس از غوطه وري در تيمارهاي جلبكي، هيپرتروفي، جوش خوردن تيغه هاي ثانويه در اثر تزايد (هيپرپلازي) بافت پوششي آبشش در دوز پايين و واكويول دار شدن سلول هاي پوششي و ستوني، تلانژيكتازي، جوش خوردن تيغه هاي ثانويه و اوليه، نكروز كامل و پوسته پوسته شدن بافت پوششي تيغه هاي ثانويه در دوز بالا را نشان داد.

Persian sturgeon, Acipenser persicus is a native, commercially important and highly steemed fish species in the Caspian Sea. In this study, effects of Nodularin (NODLN), a cyclic pentapeptide hepatotoxin, on liver and gill tissues of A. persicus were studied. Nodularin was produced in high amounts by Nodularia spumigena, a cyanobacterium species during the algal bloom in the Caspian Sea and was accumulated in biota of the Sea. Persian sturgeon were exposed directly to NODLN as prolonged immersion containing N. spumigena in two different doses (1×104 and 1× 108 cells.ml-1) for 24, 48 and 96 hours to examine its histopathological effects on fish liver and gill. Histopathological examinations revealed loss of liver architecture, degeneration of hepatocytes, nuclear pyknosis, karyolysis and finally necrosis of the cells over the time. Observation of gill tissues following immersion in algal cells treatments showed hypertrophy, fusion of secondary lamellae due to proliferation (hyperplasia) of branchial epithelium in low dose and vacuolization of epithelial and pilar cells, tellangiectasis, fusion of secondary and primary lamellae, complete necrosis and sloughing of secondary lamellar epithelium in high dose.