The Role of Educational Context in Influencing EFL Teachers’ Sense of Efficacy Beliefs

"باور يك معلم به كارآمدي‌اش در تدريس" به عنوان يك سازه وابسته به محيط تدريس مطرح شده است، اما تحقيقات در مورد چگونگي اين وابستگي واضح و گويا نيست. تحقيق حاضر تلاشي مي‌كند تا نشان دهد چگونه عوامل محيطي بر "باور يك معلم به كارآمدي‌اش در تدريس" اثر مي‌گذارند. در اين راستا، 30 نفر از معلمين زبان انگليسي كه همزمان به تدريس در مدرسه و موسسات خصوصي اشتغال داشتند، به عنوان شركت كنندگان در تحقيق انتخاب شدند و از آن ها دعوت شد تا به پرسشنامه باور به كارآمدي (تي شننموران و هوي، 2001) دو بار پاسخ دهند: يك بار بر اساس كار در مدرسه و بار ديگر بر اساس كار در موسسات خصوصي. سپس از آن ها دعوت شد تا در يك مصاحبه شركت كنند. اين مصاحبه طراحي شده بود تا معلمان دلايل خود را در خصوص تفاوت پاسخهايشان به پرسشنامه‌هاي مربوط به دو محيط تدريس بيان كنند. نتايج آزمون تي و يافته‌هاي مصاحبه‌ها نشان دادند كه محيط تدريس كاملا باعث ايجاد تفاوت در باور به كارآمدي شده بود. در اين تحقيق عملكرد منابع ايجاد باور به كارآمدي در تدريس به عنوان عامل ايجاد اين تفاوت بحث مي‌شود.

Teachers’ sense of efficacy belief has been introduced as a context-specific construct, but the related literature is not clear on this specificity. This study was an attempt to show how contextual factors influence efficacy beliefs among English language teachers. To this end, thirty Iranian EFL teachers working in both school and private institute contexts were chosen as the participants to respond to Teachers’ Sense of Efficacy Beliefs questionnaire (Tschannen-Moran & Hoy, 2001) twice: once based on school context and once based on private institute context. Afterwards, the participants were invited to a brief interview designed to investigate further the reasons for which they had scored higher in either context. The interview findings and the results of a t-test revealed that context really made a difference. It is argued that the proper or improper functioning of efficacy building sources is the cause of the difference.