Social Anxiety in Students with Learning Disability: Benefits of Acceptance and Commitment Therapy

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی الگوی درمانی مبتنی بر پذيرش و تعهد (ACT) بر کاهش اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی‌های يادگيری انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع آزمايشی بوده و از طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری اين پژوهش را کليه‌ی دانش‌آموزان پسر مقطع راهنمايی شهرستان کوهدشت در سال تحصيلی 93-1392 تشکيل می‌دادند که دارای ناتوانی‌های يادگيری بودند. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از دانش‌آموزان پسر مبتلا به ناتوانی‌های يادگيری بود. که از ميان دانش‌آموزانی بعد از شناسايی در مدارس راهنمايی و انجام مصاحبه بالينی ساختاريافته به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). ابزارهای پژوهش شامل، مصاحبه بالينی ساختاريافته، آزمون هوشی ريون (1962) و مقياس اضطراب اجتماعی واتسون و فرند (1969) بود. از هر دو گروه پيش‌آزمون، پس‌آزمون به عمل آمد. در فرآيند اجرا، گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 1 ساعته تحت الگوی درمانی مبتنی بر پذيرش و تعهد قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل هيچ آموزشی دريافت نکردند. برای تجزيه و تحليل آماری داده‌ها نيز از روش تحليل واريانس چند متغيری (MANOVA) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از تحليل واريانس چندمتغيری (MANOVA) نشان داد که آموزش الگوی درمانی مبتنی بر پذيرش و تعهد بر کاهش اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانيی‌های يادگيری مؤثر بوده است (001/0>P). همچنين نتايج نشان داد که در مرحله پس‌آزمون، بين دو گروه آزمايش و گواه، در ميزان اضطراب اجتماعی تفاوت معنادار وجود دارد. نتيجه‌گيری: بنابر يافته‌های اين مطالعه، آموزش الگوی درمانی مبتنی بر پذيرش و تعهد (ACT) منجر به کاهش اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی يادگيری می‌شود و می‌توان از اين آموزش به عنوان يک روش مداخله‌ای مناسب سود جست.

Objective: The present study was conducted to examine the effectiveness of ‘Acceptance and Commitment Therapy’ (ACT) on reducing social anxiety in students with learning disability. Method: In this experimental research, pretest-posttest and control group were utilized. Population of this study included all the middle-school male students with learning disability in Koohdasht City (2013-2014). The sample included 40 male students with learning disability who were randomly selected after structured clinical interview. Subjects were randomly put into experimental group and control group (20 individuals each). Instruments of this research included structured clinical interview, Raven IQ Test (1962), and Watson & Friend’s Anxiety Scale (1969). Pretest and posttest were administered for both groups. Experimental group received acceptance and commitment therapy model for 10 1-hour sessions, while the control group received no intervention. To analyze the data, Multivariate Analysis of Variance test (MANOVA) was used. Statistical Package for Social Science 16 (SPSS 16) program was used for statistical analysis. Results: the results of MANOVA showed that acceptance and commitment therapy model training has been effective on decreasing social anxiety in students with learning disability (P < 0.001). The findings also showed that there is a significant difference in social anxiety between control group and experimental group. Conclusion: According to the findings of this study, acceptance and commitment therapy model training reduces social anxiety in students with learning disability and it is possible to make use of this model as a suitable intervention method.