رمزيه "الجمل" التصوفيه في روايه "التبر" لابراهيم الكوني

همواره طبيعت منبع الهام شاعران و نويسندگان در نقاط مختلف جهان هستي است، بويژه نزد عرب زباناني كه ارتباط تنگاتنگي با آن داشته‌اند. به هنگام مطالعه آثار ابراهيم الكوني، به صورت آشكارا شاهد حضور فضاهاي بياباني و طبيعت زنده و بي جان هستيم، بنابراين وي همواره از عناصر طبيعت بهره گرفته و با به كارگيري آنها، افكار و انديشه‌هاي خود را به مخاطب القا مي‌كند. ابراهيم الكوني در رمان "التبر"، شتر را كه يكي از عناصر طبيعت است، به عنوان قهرمان داستان برگزيده و با قايل شدن ويژگي‌هاي والاي انساني براي آن، نه تنها جايگاهي بالاتر از حيوانات برايش متصور است، بلكه آن را بر همه انسان‌ها و حتي بر زن و فرزند خويش برتر دانسته است. اين پژوهش با روش توصيفي – تحليلي، سعي در بررسي چگونگي كاركرد حيوان در اين رمان دارد و نتايج نشان مي‌دهد كه نويسنده با نگاهي به سنت و باورها و اسطوره‌هاي پيشينيان، حيوان را به عنوان نمادي در خدمت مفاهيم و انديشه‌هاي صوفيانه مانند: مصاحبت، عشق، گناه، پيامدهاي گناه، و صبر، به كار برده است.

Nature has always been the source of inspiration for poets and writers in different parts of the world especially among Arabic speakers who have close connection with it. While reading Ebrahim Al-kooniʹs works, we can clearly observe existence of deserts as well as living and dead nature.Therefore, he has frequently used the elements of nature and using these elements , he induces his thoughts and ideas to his readers.Ebrahim Al-kooni in "Al-tabar" , chose camel as one of the elements of nature and hero of the story and considering supreme human values for the camel, he not only regards a higher place for it than other animals but also he prefers it over all humans and even his own wife and child. This study tries to investigate function of this animal in this novel using descriptive –analytical method and the results indicate that the writer with considering ancestorsʹ traditions, beliefs and myths has used the animal as a symbol in service of Sufic concepts and thoughts like companionship ,love ,sin and its consequences and patience.