Detection of cytolethal distending toxin (cdt) Genes in Campylobacter jejuni and Campylobacter coli isolated from the intestinal of commercial broiler chickens, turkey and quail of Iran

زمينه مطالعه: كمپيلوباكتر ژژوني و كمپيلوباكتر كلي، باكتريهاي زيونوزي هستند كه در بسياري از موارد سبب اسهال در انسان ميشوند. ژن سم كشنده تورمي سلولي cdt دركمپيلوباكترها شايع و اختصاصي ميباشد. هدف: در اين مطالعه ما به بررسي حضور ژنهاي cdt در كمپيلوباكتر ژژوني و كمپيلوباكتر كلي كه از گلههاي جوجه گوشتي، بوقلمون و بلدرچين پرورشي جدا نموديم، پرداخته ايم. روش كار: نمونههاي سكومي را بطور تصادفي بعد از كشتار، از 240 قطعه جوجه گوشتي، 100 قطعه بوقلمون و100 قطعه بلدرچين تهيه و پس از جداسازي باكتري با استفاده از PCR به آناليز ژن cdt آن مبادرت نموديم. نتايج: در جوجههاي گوشتي، 93% از 58 نمونه كمپيلوباكتر ژژوني جداشده، واجد هر سه قطعه ژن cdt بودند ولي فقط 56% از 14 نمونه كمپيلوباكتر كلي جدا شده واجد قطعاتي از ژن cdt بودند. در بوقلمون، حدود 65% از 34 نمونه كمپيلوباكتر ژژوني جداشده، واجد قطعاتي از اين ژن بودند و 35% آنها فاقد هيچيك از سه بخش اين ژن نبودند. در حالي كه هر 5 نمونه كمپيلوباكتر كلي جدا شده از اين پرنده واجد هر سه قطعه اين ژن بودند. در بلدرچين، 67% از 30 نمونه مثبت كمپيلوباكتر ژژوني، داراي قطعاتي از اين ژن بودن كه 30% آنها هر سه بخش اين ژن را داشتند. از طرفي هر 28 نمونه كمپيلوباكتر كلي مثبت در اين پرنده داراي قطعاتي از اين ژن بودند. نتيجهگيرينهايي: با توجه به اطلاعات بدست آمده در اين مطالعه، جداسازي، كشت و PCR روشهاي مناسبي جهت بررسي ژن cdt ميباشند. تفاوتهاي موجود در حضور قطعات اين ژن در نمونههاي بدست آمده هم، اهميت عملكرد اين ژن در كنار ساير ژنها، براي توليد سم فعال اين باكتري را نشان ميدهد.

BACKGROUND:Campylobacter jejuni and Campylobacter coli are zoonotic bacteria which are frequently associated with human diarrhea. Sharing of the cytolethal distending toxin (cdt) genes in Campylobacter is common and is considered species specific. OBJECTIVES: In this study we focused on detecting the presence of cdt gene in C. jejuni and C. coli isolated from broilers, turkeys and quails of Iran. METHODS: Cecal samples were randomly collected from 240 broiler chickens, 100 meat type turkeys and 100 quails after slaughtering. We used PCR as a method for detecting cdt genes. RESULTS: In broilers, 93% of 58 C. jejuni positive samples possessed cdt gene and in all cases the three different subunits of cdt genes were present. However, only 56% of 14 C. coli isolates in broilers had contained cdt genes, while one fourth having all three subunits present. In turkeys, around 65% of 34 C. jejuni positive samples had cdt gene present with 38% possessing all three subunits of cdt genes. But all 5 C. coli isolates had all three subunits cdt gene. In quails, 67% of 30 C. jejuni positive samples were identified by cdt gene, 20% of those possessed all three gene subunits. On the other hand, all 28 C. coli isolates of quails had cdt gene present while 36% of those held all three gene subunits. CONCLUSIONS: Our data is indicating the isolation, culture and cdt PCR amplification approaches in this study seemed to be efficient. However, the presence of different variation of Campylobacter cdt gene types in our sample isolates signifies the necessity of further functional gene studies to elucidate which gene type combinations result in encoding effective toxins.