Determinants of New Firm Formation:Does Location Matter?

تعامل مكان و ايجاد بنگاه هاي جديد مقوله اي است كه در ايران تاكنون بدان پرداخته نشده و از اين رو اين مقاله مي كوشد تا تاثير ويژگي هاي جغرافيايي و صنعتي را در ايجاد بنگاه هاي صنعتي ايران مورد بررسي و كنكاش قرار دهد. براي اين منظور از روش داده هاي تلفيقي در سطح مناطق و در فاصله زماني 1380-1384 استفاده شده است. با استفاده از روش GLS، نتايج اين مطالعه نشان دهنده آن است كه عوامل مكاني و جغرافيايي تاثير معني داري را بر شكل گيري بنگاه هاي جديد بر جاي گذاشته اند. علاوه برآن، نتايج اين مطالعه نشان دهنده آن است كه مناطق مركزي ايران به صورت قابل توجهي نسبت به مناطق مرزي از نرخ هاي بالاتر ايجاد بنگاه هاي جديد برخوردار بوده اند. همچنين، نرخ شكل گيري بنگاه-هاي جديد در مناطقي با رشد GDP بيشتر، امنيت بالاتر و درصد بالاي شهرنشيني بيشتر است. اين در حالي است كه حداقل اندازه كارا و نرخ بيكاري باعث كاهش نرخ ايجاد بنگاه-هاي جديد مي شود. براين اساس نتايج به دست آمده از اين پژوهش مي تواند زمينه را براي شناسايي سياست هايي كه مي كوشند تا كارآفريني را در مناطق مرزي با ايجاد بنگاه هاي جديد دنبال كنند، فراهم نمايد.

The link between location features and the propensity to start a new firm is a subject that did not get much attention in Iran until recently. This paper is the first attempt on this proposition and is concerned with deliberating the effect of demographical and industrial characteristics of location on start-up rates in Iranian manufacturing industries. To fulfill this aim, regional panel data based on Iranian provinces during 2002-2006 is used. Having employed the GLS method, the results of this paper show that demographical characteristics have a significant effect on new firm formation. Furthermore, we find considerable evidence suggesting that central regions succeeded in increasing the level of start-ups during the period under inspection. In addition, birth rates are greater in regions where GDP growth, security, and urbanization are high and experience abatement in regions with high minimum efficient scale and unemployment. The results of this paper can be considered as the basis of a policy that aims to promote development in borderland provinces. The government could also provide entrepreneurs with incentives to encourage them to create new firms and businesses in these regions.