اثر المسرح الملحمي البريختي في التغريب عند سعد الله ونّوس مسرحيّه الملك هو الملك انموذجاً

اين پژوهش به تاثير تياتر حماسي برشت در تياترسعد الله ونوس كه متعهد به واقعيت است مي پردازد، و از طريق تكيه بر تكنيك «از خود بيگانگي» سعي دارد بر آگاهي مخاطب بيفزايد، و ميراث كهن را براي خدمت به جامعه عرب و مسايل مربوط به آن به كارگيرد، زيرا پس از شكست ژوين در پي تاثيرپذيري از تياتر برشتي مرحله جديدي درنمايش هاي ونوس رخ داد كه هدفش مقابله با بحران هايي بود كه پس ازشكست روياهاي ساخت پروژه هاي ملي گريبانگير جهان عرب شده بود. ونوس از تكنيكهاي نمايش حماسي نسخه برداري نكرد بلكه آنها را در خلال يك ارتباط ديالكتيكي در اختيارگرفت و براي خدمت به جامعه به كاربرد تا خواننده را به انديشيدن درباره بازسازي دنياي نوين عربي برانگيزد.

This paper deals with the influence of Brechtʹs epic theatre on Saadalla Wannous as a committed writer, who tried to contribute to raising his audienceʹs awareness using alienation techniques and employing Arab cultural heritage to serve the society and its causes. Following the defeat in June 1967 and as a result of Wannous being influenced by Brechtian theatre, a new phase emerged in his drama, which aimed at confronting the crises sweeping across the Arab World when nations became disappointed about their nationalistic dreams. However, Wannous did not copy Brechtʹs alienation technique literally; rather, he adapted it within a dialectical relationship to serve his society. He also employed it to provoke the audience into thinking of creating a new Arab World.