آگاهي دندانپزشكان ايران از برنامه ي پروفيلاكسي پادزيستي در پيشگيري از اندوكارديت باكتريايي

بيان مساله: اندوكارديت باكتريايي بيماري كميابي است، كه امروزه با وجود پيشرفت در همه ي رويكردهاي دانش پزشكي، احتمال مرگ ومير و ناتواني در كودكان و نوجوانان در اثر اين بيماري 55 تا 65 درصد است. از آنجا كه، شماري از كارهاي دندانپزشكي سبب ايجاد اندوكارديت باكتريايي مي شوند، تجويز پادزيست و شيوه ي برخورد درست با اين موضوع الزامي است. هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي آگاهي گروهي از دندانپزشكان ايران درباره ي پروفيلاكسي پادزيستي براي پيشگيري از اندوكارديت باكتريايي است. مواد و روش: پژوهش كنوني يك بررسي توصيفي و مقطعي است. گروه مورد نظر در اين پژوهش، دندانپزشكان شركت كننده در پنجمين كنگره ي بين المللي دندانپزشكي كودكان در تابستان سال 1385 بودند كه با روش نمونه گيري سرشماري برگزيده شدند. پرسشنامه اي محقق ساخته (پس از تعيين روايي و پايايي) به صورت جمع ايفا در اختيار شركت كنندگان در كنگره قرار گرفت. بعد از جمع آوري اطلاعات، داده ها با استفاده از آزمون t test، آزمون همبستگي اسپرمن و برنامه ي SPSS 13.5، واكاوي آماري مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: در اين پژوهش 85 نفر از دندانپزشكان بررسي شدند. در پيوند با نياز به تجويز پادزيست (آنتي بيوتيك) در بيماران داراي پيشينه ي اندوكارديت، 6/97 درصد از پاسخ ها درست بوده است. همچنين، درباره ي نيار به تجويز پادزيست در بيماري رماتيسم قلبي و افتادگي دريچه ي ميترال با بازگشت خون، به ترتيب 4/90 و 7/88 درصد پاسخ ها درست بودند. همچنين، شايع ترين اقداماتي كه از نظر پاسخ گويان، به تجويز پادزيست نياز داشت، به ترتيب عبارت از كشيدن دندان و قرار دادن نخ هاي زير لثه بود. بيشتر از نيمي از پاسخ دهندگان (3/68 درصد) آموكسي سيلين را، به عنوان پروفيلاكتيك برگزيده بودند. ميانگين نمره ي آگاهي به درصد، برابر 3/14±4/37 محاسبه شد. نتيجه گيري: از آنجا كه، دندانپزشكان ما نسبت به بيشتر خط مشي هاي باليني پروفيلاكسي با پادزيست آگاهي ندارند، به نظر مي رسد نياز به اقداماتي، چون دوره هاي بازآموزي و آموزش بيشتر درباره ي موارد ايجاد اندوكارديت باكتريايي در دندانپزشكي براي بالا بردن آگاهي دندانپزشكان ضروري باشد.

Statement of Problems: Bacterial endocarditis is a rare disease that resulted to the death and morbidity in children and young people about 55% to 65%. Since many dental treatments can create the bacterial endocarditis, thereby antibiotic prophylaxis with appropriate treatment modaliteis by dentist is very important and necessary for prevention. Purpose: The purpose of this study was to investigate the knowledge of a group of Iranian dentists about antibiotic prophylaxis guidelines for bacterial endocarditis. Materials and method: In this descriptive and cross sectional study, the population under consideration were the dentists participated in the fifth International Congress of Pediatric Dentistry (summer 2006), selected with simple sampling methods. The data was collected by questionnaires completed by the selected dentists. For data analysis, t-test and spierman with the SPSS 13.5 program were used. Results: Participted in this study were 85 dentists. The results showed that, previous bacterial endocarditis, rheumatic heart disease and mitral valve prolapse with valvular regurgitation, were diagnosed by the dentists to be the most common situations which need antibiotic prophylaxis. Also the most common treatment procedures for which antibiotic prophylaxy is needed, were tooth extraction and subginginval cord respectively. More than half of the dentists (68.3%) prefer use of amoxycillin as a prophylactic medicament. Overall mean knowledge score of the dentists was 37.4±14.3. Conclusion: Due to the present findings to improve knowledge and attitude, it seems necessary for dentists to take participate in educational programs on the bacterial endocarditis. Key words: Knowledge, Endocarditis, Prophylaxis, Antibiotic, Children