Genetic and Economic Aspects of Applying Embryo Transfer in Traditional and Genomic Evaluation in Iranian Holstein Dairy Cattle

انتقال جنین در گاو شیری بعد از معرفی تکنیک استحصال جنین به روش غیر جراحی به صورت یک فعالیت اقتصادی مهم درآمد. انتقال جنین می‪تواند نرخ تولید‪مثل گاوهای ماده برتر از نظر ژنتیکی را بیفزاید. اهداف مطالعه حاضر ارزیابی استفاده از انتقال جنین در گاوهای شیری هلشتاین ایران به منظور افزایش شدت انتخاب در بخش مادری، از نظر اقتصادی، تخمین اثر آن بر پیشرفت ژنتیکی با و بدون به کار بردن اطلاعات ژنومیک و مقایسه پیشرفت ژنتیکی انتقال جنین با هزینه‪های آن می‪باشد. در تحقیق حاضر ارزش اقتصادی دو استراتژی مورد بررسی قرار گرفت. در استراتژی اول 10 درصد از تلیسه‪ها و گاوهای شکم اول و دوم برتر به عنوان دهنده فرض شدند. در استراتژی دوم تلیسه‪ها به عنوان دهنده فرض نشدند. نتایج نشان داد که زیان به ازای هر فرد در جمعیت با به کار بردن انتقال جنین برای استراتژی اول و دوم به ترتیب 7/51 و 5/46 دلار بود. میانگین برتری ژنتیکی دختران تولید شده با استراتژی اول برای شایستگی ژنتیکی (NM$) به ترتیب 25/54، 17/64 و 27/71 دلار با به کار بردن ارزیابی سنتی، ارزیابی ژنومیک با تراشه  k3 و ارزیابی ژنومیک با تراشه  k50 و با استراتژی 2 به ترتیب 14/68، 04/84 و 21/87 بود. در کل برای هر استراتژی و با به کار بردن هر روش برای تخمین ارزش اصلاحی، دستاورد ژنتیکی حاصل از انتقال جنین می‪توانست زیان ناشی از آن را توجیه نماید

Embryo transfer (ET) in Holstein dairy cattle became an important commercial enterprise after the introduction of non-surgical recovery technique. Embryo transfer could increase the reproductive rate of genetically superior cows. The objectives of the present study were to evaluate the use of ET in Iranian Holstein dairy cattle to increase selection intensity on the dam side, economically; estimate its impact on genetic improvement with and without using genomic information and compare genetic improvement of ET with its costs. In the present study, the economic value (EV) of two strategies was calculated. In the first strategy, 10% of superior heifers, cows in parity 1 and 2 were assumed to be donor. In the second strategy heifers were not assumed as donors. The results showed that the average loss per individual in population applying ET was US$51.7 and US$46.5, for strategy 1 and 2, respectively. The average genetic superiorities of progenies produced with strategy 1 for net merit (NM$) were US$54.25, US$64.17 and US$71.27 using traditional evaluation, genomic evaluation with 3 k chip and genomic evaluation with 50 k chip and with strategy 2 were US$68.14, US$84.04 and US$87.21, respectively. In conclusion for each strategy using each method of breeding value estimation, genetic gain resulted from ET could justify the economic loss of it.