Utilization of Date by Product on Sheep Feeding: Its Ruminal Degradation, Nutrient Digestibility and Its Effect on Sheep Growth

دو آزمایش در مطالعه حاضر صورت گرفت. چهار گوسفند دارای کانولای شکمبه‪ای برای ارزیابی و مقایسه تجزیه‪پذیری ضایعات خرما و هسته خرما در شکمبه حیوان مورد استفاده قرار گرفتند. در آزمایش دوم 18 رأس بره پرواری در سه تیمار (هر تیمار 6 تکرار) به منظور تأثیر ضایعات خرما بر عمکرد حیوان و قابلیت هضم مواد مغذی مورد استفاده قرار گرفتند. سه تیمار آزمایشی به صورت زیر بودند، 1- گروه شاهد (بدون استفاده از ضایعات خرما)، 2- مصرف سطح 10 درصد از ضایعات خرما در جیره و 3- مصرف 20 درصد از ضایعات خرما در جیره. آزمایش پرواربندی 90 روز به طول انجامید. نتایج تجزیه‪پذیری در شکمبه نشان داد که بخش a و بخشb  مربوطبه ماده خشک، ماده آلی و الیاف موجود در ضایعات خرما بیشتر از هسته خرما بودند. تجزیه‪پذیری مؤثر برای ماده خشک، ماده آلی و الیاف مربوط به ضایعات خرما و هسته خرما در همه نرخ‪های عبوری تفاوت معنی داری نشان دادند. نتیجه آزمایش پرواربندی نشان داد که استفاده از 20 درصد ضایعات خرما در جیره سبب کاهش افزایش وزن در بره‪ها گردید و بنابراین ضریب تبدیل خوراک به ترتیب برابر 1/7، 7/7 و 6/8 برای تیمار‪های اول تا سوم بود. افزایش وزن روزانه برابر 210، 200 و 160 گرم در روز برای تیمارهای اول تا سوم بود که نشان دهنده کاهش بازدهی جیره 20 درصد ضایعات خرما نسبت به 10 درصد بوده است. به طور کلی هزینه تمام شده جیره‪ها با جایگزینی ضایعات خرما کاهش یافت. با در نظر گرفتن نرخ تجزیه ضایعات خرما در شکمبه و همچنین نتایج آزمایش قابلیت هضم، می‪توان نتیجه‪گیری کرد که جایگزینی محدود این محصول جانبی می‪تواند هزینه تمام شده جیره را کاهش داده و بدون تأثیر منفی بر افزایش وزن می‪تواند سبب بهبود بازدهی اقتصادی شده در سیستم پرورش بسته گوسفند گردد.

This study was conducted in two separate experiments. Four rumen-cannulated sheep were allocated in the first experiment to evaluate date by-product (DBP) and date seed (DS) nutrients degradation in rumen. In experiment two eighteen fattening lambs were allocated in three different treatments (6 animals/treatment) to evaluate DBP effects on animal performance and nutrients’ digestibility. Three experimental treatments were as follow; 1) control group (C, diet without DBP inclusion), 2 and 3) diets with DBP at two inclusion levels of 10(DBP10) and 20(DBP20) %, respectively. The performance trial lasted 90 days. The results of degradation kinetics showed that both wash out fraction (a) and potentially degradable fraction (b) were greater in DBP compared to DS for dry matter (DM), organic matter (OM) and neutral detergent fiber (NDF) degradation. Effective degradability for DM, OM and NDF was differed between DBP and DS in all measured passage rate times. Results of the performance trail revealed that inclusion of 20% DBP decreased daily gain (DG) and hence increased feed conversion ratio (FCR; 7.1, 7.7 and 8.6 for C, DBP10 and DBP20, respectively). Daily gain was 210, 200 and 160 g/d for C, DBP10 and DBP20; respectively showing that inclusion of 20% decreased gain but the inclusion of 10% had an acceptable gain compared to control treatment. The diet cost was decreased by inclusion of DBP. Considering the degradation rate of DBP in rumen and also the performance trial results, it could be suggested that limited inclusion of DBP in sheep diet could decrease dietary costs and improve economic efficiency without reducing gain or efficiency in intensive lamb fattening system.