Earnings Management and the Effect of Earnings Quality in Relation to Bankruptcy Level (Firms Listed at the Tehran Stock Exchange)

در اين پژوهش ارتباط بين مديريت سود و كيفيت سود شركت‌هاي ورشكسته و غيرورشكسته بورس تهران بين سال‌هاي 1385 تا 1389 ارزيابي شد. كيفيت سود با استفاده از چهار ويژگي سود مبتني بر داده‌هاي حسابداري شامل كيفيت اقلام تعهدي، پايداري، قابليت پيش‌بيني و هموار بودن (به طور جداگانه) اندازه‌گيري شده و با آزمون رابطه اقلام تعهدي اختياري به عنوان شاخص سنجش مديريت سود و سودآوري آتي، كارا يا فرصت‌طلبانه بودن مديريت سود بررسي شده است. همچنين، سودآوري آتي با استفاده از هر يك از سه متغير تغييرات در سود خالص، وجه نقد عملياتي و سود خالص عاري از اقلام تعهدي اختياري آتي اندازه‌گيري شد. نتايج برآورد مدل با تكنيك داده‌هاي تابلويي نامتوازن براي شركت مشمول آستانه ورشكستگي مدل آلتمن و 198 شركت غيرورشكسته، حاكي از اين است كه مديريت سود در شركت‌هاي ورشكسته گرايش به فرصت‌طلبانه داشته و براي شركت‌هاي غيرورشكسته كارا بوده است. علاوه‌بر اين يافته‌ها نشان مي‌دهد در گزارشگري سودآوري آتي شركت‌هاي بورسي، مديريت سود بهتر از كيفيت سود عمل كرده است. در اين ميان سود خالص عاري از اقلام تعهدي اختياري سال آتي، كاراتر از تغييرات در سود خالص و وجه نقد عملياتي سال آتي، براي ارايه تصويري از قدرت سودآوري آتي است.

This paper investigates the relationship between earnings management and quality of earnings for the bankrupt and non-bankrupt firms listed in the Tehran Stock Exchange from 2007 to 2012.The earnings quality is measured by four separate accounting-based earnings attributes: accruals quality, earnings persistence, earnings predictability; earnings and is also examined by testing the relationship between discretionary accruals as a measure of earnings management, being opportunistic or efficient earnings management. Also, the future profitability was measured by each of the three variables, future change of earnings, future cash flow from operation, and future non-discretionary earnings. The results of estimating unbalanced panel data technique for 55 firms subjected to bankruptcy of Altmanʹs model, and 198 non-bankrupt firms, shows that the bankrupt firms tend to use opportunistic earnings management, and the non-bankrupt choose efficient earnings management. Moreover, the results show that earnings management performs better than earnings quality in predicting future profitability. Meanwhile, the non-discretionary earnings more effectively than future change of earnings and future cash flow from operation for providing a picture of the future profitability of the firm.