مقايسه‌ي اثرات پماد ادكورتيل (تريامسينولون در اورابيس) و دهانشويه ي تريامسينولون بر ليكن پلان دهاني

بيان مساله: ليكن‌پلان دهاني يك بيماري ايمن شناختي پوستي مخاطي شايع بوده، كه داراي گونه هاي مختلف است. گونه ي اروزيو و بولوز آن دردناك بوده و به درمان نياز دارند. در درمان آن،انواع موضعي و سيستميك گونه هاي كورتيكواستروييد به كار برده مي‌شوند. هدف: هدف از اين بررسي، مقايسه‌ ي اثرات خمير ادكورتيل (Adcortyl) (تريامسينولون در اورابيس) و دهانشويه ي تريامسينولون بر آسيب هاي ليكن‌پلان دهاني بود. مواد و روش: اين بررسي به روش تجربي در 60 بيمار مبتلا به ليكن پلان اروزيو يا آتروفيك در دو گروه 30 نفره انجام گرفت. گونه ي ليكن‌پلان، اندازه ي آسيب به ميلي متر مربع و شدت درد بيماران، برپايه ي Visual Analogue Scale)) VAS ثبت گرديد. گروه نخست، با دهانشويه ي 2/0 درصد تريامسينولون و گروه دوم با خمير ادكورتيل (تريامسينولون در اورابيس) درمان شدند. پس از يك ماه، بيماران دوباره ارزيابي شدند. اندازه ي آسيب و شدت درد آنها دوباره ثبت گرديد. متغيرهاي بررسي با آزمون آماري تي (T-test)، در پيش و پس از درمان ارزيابي و مقايسه شدند. يافته‌ها: اين بررسي، كاهش قابل ملاحظه اي در سايز و شدت ضايعات بعد از درمان به وسيله دهانشويه ي 2/0 درصد تريامسينولون و غير ادكورتيل را در هر گروه نشان داد. اما در مقايسه ي دو گروه، تفاوت آماري معنادار به دست نيامد. نتيجه‌گيري: مصرف ادكورتيل و دهانشويه ي 2/0 درصد تريامسينولون را در بهبود آسيب هاي بيماران و نيز، درد و سوزش آنها سودمند بود. ويژگي هايي، مانند توليد دروني آمپول تريامسينولون، دسترسي آسان بيماران به آن، تركيب ساده ي دهانشويه و استفاده ي آسان بيماران و نيز، دسترسي به نواحي پشتي دهان و جلوگيري از بروز آسيب هاي تازه در نقاط ديگر دهان، دهانشويه ي تريامسينولون 2/0 درصد را به عنوان يك داروي سودمند در مهار علايم ليكن‌پلان دهاني مشخص مي‌گرداند.

Statement of Problem: Oral lichen planus (OLP) is a common chronic immunologic mucocutaneous disorder with various types. Erosive and bullous types are painful and require treatment. In treatment of Lichen planus, various topical and systemic corticosteroids are used. Purpose: The purpose of this study was to compare the effects of Adcortyl (Triamcinolone in orabase) and triamciniolone mouthwash in the treatment of oral lichen planus. Materials and Method: This experimental study was conducted on 60 patients in two equal groups affected by erosive or atrophic lichen planus. Type and size of the lesions were gathered by mm2 and the severity of pain by VAS. The first group was treated with %0.2 triamciniolone mouthwash and the second group by Adcortyl (triamcinolone in orabase). The patients were evaluated after one month. The size of lesions and severity of pain were recorded and compared before and after treatment. The data were analyzed using T- test. Results: This study showed a significant reduction in the size and severity of pain of the lesions after treatment using %0.2 triamcinolone mouthwash and Adcortyl in each group, but the difference between the two groups was not significant. Conclusion: Adcortyl and triamcinolone mouthwash were useful in healing and reduction of pain from lesion. The properties of triamcinolone mouth wash including internal production of triamcinolone ampoule, easy formulation and availability, convenient use, contact with the distal surfaces of the oral cavity, and preventing new eruptions introduces it as a useful drug to control the symptoms of OLP. Key words: Triamcinolone, oral lichenplanus, Pain