بررسي مقايسه اي يافته هاي باليني و بافت شناختي آسيب هاي دهان و فك

بيان مساله: تشخيص درست در رشته ي بيماري هاي دهان، همواره نيازمند مهارت، تجربه و كمك گيري از ديگر رشته هاي مرتبط بوده و يكي از رشته هاي مهم در اين زمينه، آسيب شناسي دهان است. هدف: هدف از انجام اين بررسي، مقايسه ي يافته هاي باليني و بافت شناختي آسيب هاي دهان و فك ها در بيماران مراجعه كننده به بخش آسيب شناسي دانشكده ي دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي كرمان در سال هاي 1375 تا 1384 بود. مواد و روش: بررسي كنوني از گونه ي بررسي هاي توصيفي، تحليلي و گذشته نگر است. همه ي نمونه هايي كه از فروردين 75 تا اسفند 84 به بخش آسيب شناسي دانشكده ي دندانپزشكي، دانشگاه علوم پزشكي كرمان براي بررسي ميكروسكوپي ارجاع داده شده اند (674 نمونه) بررسي گرديدند. پس از ثبت، داده ها با استفاده از آزمون كاي دو، تي، كاپا و برنامه ي SPSS 13.5 واكاوي شدند. يافته ها: در اين پژوهش 666 نمونه بررسي شدند، كه در 432 مورد (87/64 درصد) تشخيص باليني اول و آسيب شناسي، با يكديگر همخواني داشتند. بيشترين تطابق تشخيصي در دهه ي هشتم و كمترين آن در دهه ي سوم به دست آمد. همچنين، بيشترين ميزان تطابق تشخيص باليني و آسيب شناسي در آسيب هاي لثه و كمترين ميزان تطابق در ناحيه ي كف دهان ديده شد. نتيجه گيري: برپايه ي نتايج به دست آمده از اين بررسي به نظر مي رسد، كه در حدود يك سوم موارد تشخيص باليني و آسيب شناسي بر يكديگر تطابق ندارند. بنابراين، پيشنهاد مي شود، كه اهميت ثبت دقيق ويژگي هاي بيماران در پرونده و نوشتن كامل ويژگي هاي آسيب هاي دهاني به دانشجويان يادآوري شود.

Statement of Problem: Appropriate diagnosis in oral medicine requires expertise, experience and the use of several other related fields. One of the important fields in this domain is oral pathology. Purpose: The purpose of this study was to investigate the consistency of clinical diagnosis and pathological reports of oral lesions in patients referring to oral pathological department of Kerman dentistry school during 1995- 2004. Materials and Method: The present research is a descriptive- analytic and retrospective study in which all of the samples referred to the pathology department in Kerman dental school during 1995 to 2004 were considered. The corresponding data were analyzed by Chi-Squire and T tests using SPSS 13.5 program for statistical analysis. Results: The histopathologic finding and clinical diagnosis were in the same line in 432 cases (64.87%) The highest percentage of proper diagnosis was found in the eight decade with the location in gingival lesions .The lowest percentage of agreement was found in the third decade and in the lesions of mouth floor. Conclusion: Based on the findings of the present research, it seems that the clinical diagnosis is not consistent with pathological finding in about one third of cases. Therefore, the students should be provided with sufficient information about the importance of careful recording of the patient’s characteristics and documentation of oral lesions in the charts. Key words: Diagnosis, Histology, Oral, Jaw, Lesion