رابطه ي سن تقويمي، سن دنداني و سن استخواني در كودكان 7 تا 13 ساله

بيان مساله: كوشش براي بررسي ارتباط ميان وقايع استخواني ناحيه ي دست و مچ و مراحل تكامل دندان ها و سن تقويمي سبب خواهد شد كه امكان تعيين شرايط تكاملي فرد به روش ساده و مطمين پديد آيد. هدف: هدف از انجام اين پژوهش، بررسي رابطه ي ميان سنين تقويمي، دنداني و استخواني در كودكان 7 تا 13ساله ي مراجعه كننده به بخش ارتودنسي، دانشكده ي دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي شيراز بود. مواد و روش: اين بررسي مقطعي بر روي 40 دختر و 22 پسر 7 تا 13 ساله انجام شده است. پرتونگاري پانوراميك و دست و مچ از اين افراد فراهم شد. سن دنداني به روش دميرجيان (Demirjian) و با توجه به دندان هاي كانين، پرمولرهاي نخست و دوم و مولرهاي دوم و سوم سمت چپ فك پايين محاسبه گرديد. براي تعيين سن استخواني، اطلس استاندارد گروليچ و پايل (Greulich & Pyle) مورد استفاده قرار گرفت. واكاوي نتايج با كمك ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. يافته ها: واكاوي آماري معنادار (01/0 p < ) ميان سن دنداني و سن تقويمي ديده شد. ارتباط ميان سن دنداني و سن استخواني نيز، چشمگير بود (05/0p < ). بيشترين رابطه ي همبستگي ميان سن تقويمي و سن استخواني ديده شد (01/0p < ). در مراحل تكامل اسكلتي همانند، پسران تكامل دنداني بيشتر را نشان دادند و مرحله ي كامل شدن ريشه ي دندان كانين (G)، بيشترين همزماني (60 درصد) را با مرحله پوشش ديافيز به وسيله ي اپيفيز در انگشت سوم (MP3 cap) داشت. نتيجه گيري: به نظر مي رسد، كه مراحل تكاملي دنداني مشاهده شده در پرتونگاري پانوراميك، مي تواند به عنوان نمايه اي ارزشمند در تعيين زمان جهش رشدي به كار رود.

Statement of problem: Efforts to find correlation between ossification events in the hand and wrist, developmental conditions of the teeth, and chronological age can lead to assessment of developmental status of an individual as a simple and useful method. Purpose: The aim of this study was to investigate the relationship between chronological, dental and skeletal ages among 7 to 13 year old children referring to Orthodontic Department, Shiraz Dental School. Materials and Method: This cross-sectional study was conducted on 40 female and 22 male subjects. Sixty two panoramic and hand wrist radiographs were obtained. Dental ages were assessed according to Demirjian based on the lower left canines, first and second premolars and second and third molars. Greulich & Pyle standard atlas was used to determine the skeletal age. The results were analyzed using Pearson coefficient correlation. Results: A statistically significant relationship ( p < 0.01) was found between dental and chronological ages. The relation between dental and skeletal ages was significant too ( p < 0.05). At the same skeletal maturity stage, dental maturation patterns of the male subjects were ahead and the G stage of the canine for both sexes (60%) coincided with the MP3cap stage. Conclusion: It is suggested that tooth calcification stages in panoramic radiographs might be a valuable indicator to assign timing of growth spurt. Key words: Skeletal age measurement, Dental, Age factor