Les tendances d’Antoine Berman appliquées à la traduction du roman Cet été-là de Véronique Olmi

در اين مقاله، ترجمه ي رمان آن تابستان اثر ورونيك اولمي مورد مطالعه قرار گرفته است؛ در واقع اين مقاله به بررسي تفاوت هاي ميان دو زبان مي پردازد، تفاوت هايي كه نمي توان از آن ها اجتناب كرد. تفاوت ميان زبان مبدا و زبان مقصد. نظريه هاي ترجمه شناختي "آنتوان برمن"، در كتاب نقدي بر ترجمه ي دان ژان و گرايش هاي تخريبي وي در كتاب مهمان خانه، منابع اصلي اين تحقيق هستند و بخش عمده اي از مطالعات حاضر بر اساس گرايش هاي تخريبي برمن و زيرمجموعه هاي آن صورت گرفته است. بررسي ترجمه ي اين كتاب نشان مي دهد كه گرايش هاي عقلايي سازي، شفاف سازي، اطناب و تفاخرگرايي بيش از ديگر گرايش ها به چشم مي خورد و اين بيانگر فاصله ي بين دو زبان است و درست همين شكاف ميان زبان مبدا و مقصد، متن ترجمه را از متن اصلي، متفاوت مي گرداند. در نتيجه، هر چه تفاوت زبان مبدا از زبان مقصد بيشتر باشد، به همان نسبت، ترجمه ها متفاوت تر خواهد بود.

Cet article propose d’étudier la traduction du roman Cet été- là de Véronique Olmi; notre recherche porte sur les différences entre deux langues, les différences qu’on ne peut pas éviter et qui provoquent des différences entre le texte source et le texte cible. Notre travail a été guidé, au premier lieu, par le trajet traductologique d’Antoine Berman dʹaprès son livre Pour une critique des traductions : Donne John et ensuite par les tendances présentées dans son ouvrage, La traduction et la lettre ou l’auberge au lointain. En analysant la traduction de ce livre, nous avons bien constaté que les tendances telles que la rationalisation, la clarification, lʹallongement et l’ennoblissement sont beaucoup plus fréquentes que dʹautres et cela représente bien la distance qui existe entre deux langues. C’est précisément le même écart qui rend la traduction assez différente du texte original et que plus les langues sont différentes, plus les traductions seront différentes.