اثربخشي دوزهاي تكراري ديمينازن استورات (دينازن) در درمان عفونت تجربي تريپانوزوما بروسي در موش‌هاي صحرايي نژاد

اثربخشي دوزهاي تكراري دينازن در موش‌هاي صحرايي آلبينو به صورت تجربي آلوده شده با تريپانوزوما بروسي (سويه Gboko) مورد بررسي قرار گرفت. تعداد 30 موش صحرايي آلبينو بالغ ماده به وزن 130 تا 190 گرم براي مطالعه استفاده شدند. آن‌ها به شش گروه (گروه‌هاي AF) هر كدام داراي پنج موش صحرايي اختصاص داده شدند. گروه‌هاي AD به صورت داخل صفاقي با 106 × 0/1 تريپانوزوم در 400 ميكروليتر خون رقيق شده با PBS آلوده شدند، در حالي كه گروه‌هاي E (غير آلوده درمان شده) و F (غير آلوده درمان نشده) به عنوان گروه‌هاي كنترل به كار رفتند. موش‌هاي صحرايي در گروه‌هاي AD و همچنين موش‌هاي گروه E با 0/7 ميلي‌گرم/كيلوگرم وزن بدن در روز 11 پس از آلودگي درمان شدند. هر چند، گروه‌هاي B، C و D، دو، سه و چهار دوز تكراري دارو به فواصل هفتگي متعاقب درمان اوليه دريافت كردند. پاكسازي كامل انگل در مدت 120 ساعت پس از درمان رخ داد. وجود انگل در خون، حجم متراكم شده سلولي (PCV)، تعداد كل گلبول‌هاي قرمز خون (RBC)، و گلبول‌هاي سفيد خون (WBC)، مقدار هموگلوبين (Hb)، دماي ركتوم، و وزن بدن جهت ارزيابي اثربخشي درمان استفاده شدند. متعاقب درمان و پاكسازي انگل از خون، بهبود (P 0.05) در مقادير پارامترهاي اندازه‌گيري شده هنگام مقايسه با كنترل‌هاي غير آلوده وجود داشت. هر چند، عود عفونت در موش‌هاي صحرايي گروه A، B و C با كاهش منتجه در وضعيت باليني و مقادير پارامترهاي مورد استفاده جهت ارزيابي اثربخشي مشاهده گرديد. ما چنين نتيجه گرفتيم كه چهار درمان متوالي با استفاده از دوز مشابه در فاصله هفتگي در مديريت عفونت تجربي تريپانوزوما بروسي در موش‌هاي صحرايي مؤثر است.

The efficacy of repeated doses of Dinazene® in Albino rats experimentally infected with Trypanosoma brucei (Gboko strain) was investigated. A total of 30 adult female Albino rats weighing 130190 g were used for the study. They were assigned to six groups (groups AF) of five rats each. Groups AD were infected intraperitoneally with 1.0 × 106 trypanosomes in 400 μL of PBS diluted blood while groups E (uninfected treated) and F (uninfected untreated) served as controls. The rats in the groups AD as well as those in group E were treated with 7.0 mg/kg body weight at day 11 post infection. Groups B, C and D however received two, three and four repeated doses of the drug at weekly intervals following initial treatment. There was complete clearance of the parasite within 120 h post treatment. Parasitaemia, packed cell volume (PCV), total red blood cell (RBC) and white blood cell (WBC) counts, haemoglobin concentration (Hb), rectal temperature, and body weight were used to assay the efficacy of treatment. Following treatment and parasite clearance from the blood, there was improvement (P0.05) in the values of parameters measured when compared to the uninfected controls. However, relapse infection was observed in the rats of group A, B and C, with a resultant decline in clinical condition and values of parameters used to assess efficacy. We concluded that four consecutive treatments using same dose at weekly intervals proved efficacious in the experimental management of T. brucei infection in rats.