اثر ويتامين ث بر ويژگي‌هاي بيضه و مني بزهاي مرخز

اثر تزريق زيرپوستي ويتامين ث بر ويژگي‌هاي مني بزهاي مرخز (٢ تا ٤ سال سن) بررسي شد. بزهاي نر به سه گروه چهار تايي تقسيم و به ترتيب، با مقادير صفر (يك ميلي‌ليتر محلول نمك فيزيولوژيك)، ٢٠ ميلي‌گرم و ٤٠ ميلي‌گرم ويتامين ث به ازاي هر كيلوگرم وزن زنده و به طور روزانه بين ٦ ژوئيه ٢٠٠٦ تا ٦ اكتبر ٢٠٠٦ (١٥ تيرماه تا ١٥ مهرماه ١٣٨٥) تزريق شدند. نمونه‌هاي خون از سياهرگ گردن، ماهانه و نمونه‌هاي مني هر ١٥ روز يكبار با به كارگيري واژن مصنوعي، گرفته شد. ابعاد بيضه (محيط بيضه‌ها درون اسكروتوم، و طول و عرض آن‌ها) يك روز پيش از اسپرم‌گيري، اندازه‌گيري شد. اثر اصلي ويتامين ث و برهم‌‌كنش بين ويتامين ث و زمان نمونه‌برداري بر اندازه‌هاي بيضه معني‌دار نبود. اثر برهم‌كنش ويتامين ث و زمان نمونه‌برداري بر غلظت ويتامين ث در پلاسماي خون و مايع مني، و نيز بر ميزان جنبايي اسپرم، درصد اسپرم زنده، ناهنجاري‌هاي اسپرم، و شمار كل اسپرم زنده و بهنجار معني‌دار بود. ويتامين ث موجب افزايش معني‌دار درصد اسپرم‌هاي داراي حركت پيشرونده شد. مقدار ٤٠ ميلي‌گرم ويتامين ث موجب افزايش ميزان جنبايي اسپرم‌ها شد و اين اثر تا يك ماه پس از قطع تزريق ويتامين، هم‌چنان ديده شد. درصد اسپرم‌هاي زنده و حركت كلّي اسپرم‌ها نيز الگوي همانندي را نشان دادند. تأثير دوزهاي ٢٠ و ٤٠ ميلي‌گرم ويتامين ث بر كاهش درصد اسپرم‌هاي نابهنجار يكسان بود. شمار كل اسپرم‌هاي زنده و بهنجار نيز در پي تزريق ويتامين ث افزايش يافت و اين اثر تا مدتي پس از قطع تزريق ويتامين ث، پديدار بود. يافته‌هاي اين آزمايش، اهميت ويتامين ث را براي توليدمثل بزهاي نر نشان مي‌دهد، هم‌چنان كه براي ديگر پستانداران نيز گزارش شده است. از سويي‏، در برخي شرايط ممكن است سنتز ويتامين ث در بدن نشخواركنندگان براي توليد مثل بهينه، بسنده نباشد.

The effect of subcutaneous injections of vitamin C on the seminal characteristics of Markhoz bucks (2–4 year old) was studied. The bucks, trained to serve an artificial vagina, were randomly allotted into three equal groups (n = 4) and received daily either zero (1 mL normal saline control group), or 20 (VitC20 group) or 40 (VitC40 group) mg per kg body weight vitamin C from July 06, 2006 to Oct. 06, 2006. Blood sles were taken from the jugular vein at monthly inter, als, and semen sles were collected at 15 day intervals. Testicular dimensions in the scrotum (circumference, width, and length) were also determined on the day before semen collection. The ejaculates were evaluated for volume, sperm concentration, pH, motility, and abnormal and live sperm. Testicular measurements were not affected by administration of vitamin C. The interaction between vitamin C and the sling time was significant (P<0.05) for the concentration of vitamin C in the blood plasma and seminal fluid, sperm motility, sperm viability, sperm abnormality, and the number of live normal sperm in the ejaculate. Vitamin C increased the levels of vitamin C in blood and seminal plasma. Both doses of vitamin C increased the percentage of progressively motile sperm showing forward motility. VitC40 injection for 90 days increased sperm motility and the effect was still evident up to 30 days after the cessation of injections. The percentage of live sperm and mass motility showed similar trends. Both doses were equally effective in decreasing the percentage of abnormal sperm. The total number of live and normal sperm in the ejaculate increased by vitamin C injections and the effect was still evident after the injections had been discontinued. The present data indicates the importance of vitamin C in the reproduction of male goats, as also shown for several mammalian species. They further show that under certain conditions, the in vivo synthesis of this vitamin in ruminants might not be sufficient for optimum reproduction.