جستجوي آنتي‌ژني كريپتوسپوريديوم پارووم در سگ‌هاي شهري و روستايي شهرستان اهواز، جنوب غرب ايران

كريپتوسپوريديوم پارووم يك انگل تك ياخته‌اي مشترك بين انسان و دام بوده و تعداد زيادي از ميزبانان مهره‌دار را مبتلا مي‌كند. مطالعه اخير جهت تعيين شيوع كريپتوسپوريديوم پارووم در سگ‌هاي شهري و روستايي منطقه اهواز انجام شده بود. نمونه‌هاي مدفوع از 93 قلاده سگ به صورت تصادفي و در فاصله ارديبهشت ماه 1384 تا شهريور ماه 1386 به دست آمدند. سگ‌هاي تحت مطالعه به 2 گروه (شهري و روستايي) و بر اساس سن به 3 گروه (كمتر از 6 ماه، 6 ماه تا 3 سال و بالاي 3 سال) تقسيم بندي شدند. نتايج به دست آمده با استفاده از آزمون مربع كاي و آزمون دقيق فيشر مورد آناليز قرار گرفتند. ميزان شيوع كريپتوسپوريديوم پارووم در اين سگ‌ها، 3/4% (4 تا از 93 مورد)، با استفاده از روش الايزا به دست آمد و اين نشان مي‌دهد كه آنتي‌ژن آن در اكوسيستم محيط موجود است. اگر چه ميزان شيوع عفونت در سگ‌هاي روستايي (3 تا از 47 مورد؛ 4/6%) در مقايسه با سگ‌هاي شهري (يكي از 46 مورد؛ 17/2%) بيشتر بود اما تفاوت معني‌داري از نظر آماري بين گروه‌هاي مختلف ديده نشدند (P>0.05). با اين وجود عفونت، شيوع بيشتري در سگ‌هاي اسهالي (3 تا از 17 مورد؛ 65/17%) در مقايسه با سگ‌هاي غير اسهالي (يكي از 76 مورد؛ 3/1%) داشت و تفاوت از نظر آماري نيز معني‌دار بود .(P=0.019) عفونت بين گروه‌هاي سني مختلف نيز معني‌دار نبود (P>0.05). وقوع همزمان كريپتوسپوريديوم پارووم با ديستمپر (1 نمونه) و پاروويروس (1 نمونه) در سگ‌هاي مورد مطالعه ديده شد. رنگ‌آميزي زيل نلسون تغيير شكل يافته نيز انجام شده بود و شيوع عفونت 15/2% (2 تا از 93 مورد) به دست آمد. اين مطالعه نشان داد كه كريپتوسپوريديوم پارووم مي‌تواند به عنوان يك فاكتور خطر، به ويژه براي سگ‌هايي كه در تماس با يكديگر هستند در جمعيت سگ‌هاي شهري و روستايي مطرح باشد.

Cryptosporidium parvum is a zoonotic protozoan parasite with a wide range of vertebrate hosts. The present study was conducted to determine the prevalence of Cryptosporidium parvum in urban and rural dogs of the Ahvaz area. Faecal sles were collected randomly from 93 dogs between May 2005 and September 2007. The studied dogs were divided into two groups (urban and rural) and based on age into three groups (<6 months, 6 months–3 years and >3 years). The results were analyzed by using Chi square analysis and Fischer’s exact test. Prevalence to Cryptosporidium parvum antigens was 4.3% (4 of 93) by means of ELISA, indicating that this antigen is present in the ecosystem. The infection was more prevalent in rural dogs (6.4% 3 of 47) in comparison with urban dogs (2.17% 1 of 46), nevertheless, there were no significant differences between the different groups (P>0.05), but the infection was more prevalent in diarrheic dogs (17.65% 3 of 17) compared with non diarrheic dogs (1.3% 1 of 76), and the difference was significant (P=0.019). Infection was not significant in the different age groups (P>0.05). Concurrent detection of Cryptosporidium parvum with canine distemper (one sle) and parvovirus (one sle) were shown in the studied dogs. Modified Ziehl Neelsen staining was also carried out and the prevalence of infection was 2.15% (2 of 93). The use of ELISA allowed the detection of more positive cases than light microscopy. This study showed that Cryptosporidium parvum can be a risk factor, particularly for those dogs in contact together in the population of urban and rural dogs.