استفاده از روش رقيق‪سازي با 15N براي تصحيح آلودگي ميكروبي در هنگام ارزيابي تجزيه‪پذيري راي‪گراس تازه از طريق كيسه‪هاي نايلوني

اين آزمايش براي تعيين ميزان آلودگي ميكروبي و نرخ‪هاي ناپديد شدن ماده خشك، نيتروژن و نيتروژن 15 در گياه نشان‪دار شده راي‪گراس صورت گرفت. پرنيال راي‪گراس (لوليوم پرنه) با استفاده از محلول نيتروژن 15 در هنگام رشد در گلخانه نشان‪دار گرديد و در مرحله چهار برگي برداشت شد. سپس به مدت 33 ساعت درون شكمبه سه رأس گوسفند فيستولا شده، كه به صورت مجزا در قفس‪هاي متابوليكي نگهداري مي‪شدند، قرار داده شد. گوسفندان روزانه 800 گرم يونجه خرد شده دريافت مي‪كردند و به آب آشاميدني تازه دسترسي داشتند. تعداد 6 كيسه به صورت همزمان درون شكمبه گوسفندان قرار داده شد و سپس در زمان‪هاي 0، 3، 7، 12، 21 و 33 ساعت پس از شكمبه‪گذاري برداشته شدند. نتايج با استفاده از يك مدل نشان دهنده تجزيه‪پذيري ماده خشك و كل نيتروژن در زمان تنظيم گرديدند. نتايج نشان داد كه بقاياي حاصل از شسته شدن كيسه‪هاي زمان صفر در مقايسه با نمونه‪هاي گياه تازه، درصد غني شدن پايينتري داشتند (7/7 درصد در مقايسه با 3/8 درصد). تخمين كمتر از حد تجزيه‪پذيري مؤثر پروتئين گياه تازه در حدود 4 درصد مي‪تواند در باره پيش‪بيني پروتئين عبوري و تجزيه‪پذير در شكمبه و همينطور مديريت تغذيه پروتئين پيامدهايي داشته باشد. بنابراين به دليل اين كه تصحيح نمودن بر پايه اين فرض استوار مي‪باشدكه نيتروژن ميكروبي نشان‪دار نمي‪باشد اما ميكروب‪ها با چسبيدن به راي‪گراس تا اندازه‪اي نشان‪دار مي‪شوند، خطاي واقعي و تجزيه‪پذيري مؤثر كماكان ممكن است كمتر از حد تخمين زده شوند. انجام مطالعات با دو ماركر مي‪تواند براي درك بهتر خطاهاي مرتبط با تكنيك كيسه‪هاي نايلوني كمك شاياني نمايد.

This experiment was done to investigate microbial contamination and in situ disappearance rates of dry matter (DM), N and 15N of fresh labeled ryegrass. Perennial ryegrass (Lolium perenne) were labeled with 15N during growth in a glasshouse, harvested at 4th leaves stage and were incubated up to 34 h in situ in the rumen of 3 individually housed sheep. The animals were fed 800 g/d chopped alfalfa and had free access to drinking water. Six bags were placed in the rumen of ach sheep simultaneously and removed after 0, 3, 7, 12, 21 and 33 h after incubation. The results were fitted to a model describing the degradation of DM and total N with time. It was found that residues from the washed zero time bags had lower e 15N enrichments (7.7% vs. 8.3% enriched) than the original fresh samples. Under-estimation of effective degradability (ED) of protein in fresh forages by about 4% would have potential consequences for predictions of ruminally fermentable and escape protein and thus for dietary protein feeding management. However, because the correction assumes contaminating microbial N is unlabeled, but microbes attached to labeled ryegrass would become labeled to some extent, the true error and effective degradability may still be underestimated. Studies with two markers would help us to better understand the errors associated with the in situ technique.