اثر جيره‌هاي پيش از بلوغ بر رشد اسكلتي، مرگ و مير بره‌ها، غلظت IGFI و كميت و كيفيت توليد آغوز در بره ‌ميش‌هاي كردي

اين آزمايش به منظور بررسي تأثير جيره پيش از بلوغ روي رشد اسكلتي، مرگ و مير بره‌ها، غلظت فاكتور شبه رشد انسولين1 (IGFI) و توليد و تركيب آغوز در بره ميش­هاي كردي انجام شد. چهل رأس بره ميش كردي سالم (ميانگين سن برابر با 6/8±30 روز، ميانگين وزن بدن برابر با 4/3±2/10 كيلوگرم) در دوره قبل از شيرگيري به صورت تصادفي به يكي از دو جيره آزمايشي: جيره با كيفيت بالا (HQD، 50/2 مگاكالري انرژي متابوليسمي در كيلوگرم ماده خشك و 148 گرم پروتئين خام در كيلوگرم ماده خشك) يا جيره با كيفيت پايين (LQD، 02/2 مگاكالري انرژي متابوليسمي در كيلوگرم ماده خشك و 87 گرم پروتئين خام در كيلوگرم از ماده خشك) اختصاص داده شدند. در زمان شيرگيري، نيمي از بره­هاي هر گروه به صورت تصادفي به HQD يا LQD اختصاص يافتند. بنابراين در دوره پس از شيرگيري چهار تيمار وجود داشت: HH (HQD پيش و پس از شيرگيري)، HL (HQD پيش از شيرگيري و LQD پس از شيرگيري)، LH (LQD پيش از شيرگيري و HQD پس از شيرگيري) و LL (LQD پيش و پس از شيرگيري، گروه كنترل). ماده خشك (DM) مصرفي به صورت هفتگي اندازه­گيري شد. غلظت هورمون IGFI به روش الايزا اندازه‌گيري شد. تيمار HQD مصرف ماده خشك روزانه و وزن بدن (BW) را در طول دوره پيش از شيرگيري در مقايسه با تيمار LQD افزايش داد (01/0>P). حيوانات تيمار LH در مقايسه با تيمار HL در سن 210 روزگي داراي طول بدن، ارتفاع جدوگاه، ارتفاع هيپ و عرض لگن بيشتري بودند. در سن 210 روزگي براي دور سينه، عرض لگن، ارتفاع جدوگاه و طول بدن اثرات متقابل دوره‌ها معني‌دار نبود (05/0<P). كيفيت جيره عرض لگن را در زمان شيرگيري تحت تأثير قرار نداد. اگر چه بره‌هاي تيمار HH و LH عرض لگن بيشتري در مقايسه با تيمارهاي HL و LL در طول دوره پس از شيرگيري داشتند. كميت و كيفيت آغوز به وسيله برنامه تغذيه‌اي پيش از بلوغ تحت تأثير قرار نگرفت (05/0<P). بر اساس نتايج اين پژوهش نويسندگان پيشنهاد مي‌كنند كه رشد اسكلتي تضعيف شده ناشي از فقر جيره در طول دوره پيس از شيرگيري در دوره پس از شيرگيري جبران مي‌شود. همچنين نتايج نشان داد كه اندازه اسكلتي نسبت به وزن بدن (BW) شاخص بهتري براي توليد آغوز در اولين دوره شيردهي است.

This experiment was conducted to investigate the effect of pre-pubertal plane of nutrition on the skeletal growth, lamb mortality, insulin-like growth factor 1 (IGF-1) concentrations, quantity and quality of colostrum produced in ewe lambs. A total of 40 clinically health Kurdish female lambs (30±8.6 d and weighing 10.2±3.4 kg) were randomly allocated to one of two experimental diets in pre-weaning period: high quality diet (HQD, 2.50 Mcal ME/kg dry matter (DM) and 148 g CP/kg DM) or low quality diet (LQD, 2.02 Mcal ME/kg DM and 87 g CP/kg DM). At weaning, one half of lambs from each group was randomly separated and assigned to HQD or LQD. So there were four treatment groups in post-weaning period: H-H (HQD pre- and post-weaning); H-L (HQD pre-weaning and LQD post-weaning); L-H (LQD pre-weaning and HQD post-weaning) and L-L (LQD pre and post-weaning, control group). Weekly DM intake was determined. Serum IGF-1 concentrations was determined by ELISA method. The HQD treatment increased DM intake and BW (body Weight) compared with the LQD treatment during pre-weaning period (P<0.01). At 210 d of age, animals fed LQD during the pre-weaning period and HQD during the post-weaning period (L-H sequence) had greater body length (BL), wither height (WH), hip height (HH) and hip width (HW) than animals on the H-L sequence. No interaction of the two periods was detected for heart girth, HW, WH, BL at 210 d of age (P>0.05). HW at weaning time was not affected by quality of diet. However, lambs of H-H and L-H sequences had a higher increase in HW during post-weaning period compared with lambs of H-L and L-L sequences. Quantity and quality of colostrum was not influenced by pre-pubertal plane of nutrition (P>0.05). Based on the results of current study the authors’ suggestion is that skeletal compensatory growth during post-weaning period can compensate losses caused by poor nutrition during pre-weaning period. And also, the results indicated that skeletal size is a better indication for first-lactation colostrum yield than body weight (BW).