بررسي اثرات وابسته به مقدار اسانس‌هاي گياهي مختلف اصلاح‌كننده فلور ميكروبي شكمبه بر تجزيه‌پذيري پروتئين با استفاده از روش نوين برون‌ تني توليد گاز

هدف از انجام اين مطالعه بررسي اثرات مقدار مختلف اسانس­هاي گياهي آويشن و دارچين بر تجزيه­پذيري شكمبه­اي پروتئين يك جيره كاملاً مخلوط تجاري داراي 16 درصد پروتئين خام با استفاده از روش نوين توليدگاز بود. تيمارهاي آزمايشي عبارت بودند از؛ جيره كاملاً مخلوط بدون اسانس (تيمار شاهد)، شاهد + 25 ميكروليتر اسانس آويشن، شاهد + 50 ميكروليتر اسانس آويبشن، شاهد + 25 ميكروليتر اسانس دارچين و شاهد + 50 ميكروليتر اسانس دارچين. مايع شكمبه مورد استفاده در آزمايش از دو رأس گاو شيرده (داراي وزن 38±640 كيلوگرم) داراي فيستولاي شكمبه­اي و قبل از غذا دهي صبحگاهي گرفته شد. حدود 90 ميلي­ليتر مايع شكمبه بافري شده به 400 ميلي­گرم خوراك و مخلوطي از كربوهيدرات­هاي سريع التخمير (شامل مالتوز، زايلوز و نشاسته) با چهار سطح متفاوت (100، 200، 300 و 400 ميلي­گرم) در شيشه­هاي كشت داراي درپيچ مخصوص اضافه شد. هر يك از اسانس­ها در سه حجم متفاوت (صفر، 25 و 50 ميكروليتر به ازاي 90 ميلي­ليتر مايع شكمبه) استفاده شدند. نمونه فاقد اسانس به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. در زمان­هاي 4، 8، 12، 24 و 30 ساعت پس از شروع كشت، ميزان توليد گاز (برحسب ميلي­ليتر) و غلظت نيتروژن آمونياكي (بر حسب ميلي­گرم) اندازه­گيري شد و تجزيه­پذيري پروتئين در شرايط برون تني با استفاده از عرض از مبدأ معادله تابعيت خطي غلظت نيتروژن آمونياكي (متغير وابسته) و توليدگاز (متغير اصلي) محاسبه شد. هر دو اسانس آويشن و دارچين تجزيه­پذيري پروتئين جيره كاملاً مخلوط تجاري را نسبت به تيمار شاهد به طور معني­داري كاهش دادند (05/0P<). تجزيه­پذيري پروتئين براي شاهد، تيمار حاوي 50 ميكروليتر اسانس آويشن و تيمار حاوي 50 ميكروليتر اسانس دارچين به ترتيب 56/0، 33/0 و 48/0 بود. مقدار هر يك از بخش­هاي سريع تجزيه­ شونده و كند تجزيه شونده پروتئين خوراك به طور معني­داري تحت تأثير تيمارهاي آزمايشي قرار گرفت (05/0P<). همچنين، تجزيه­پذيري مؤثر پروتئين در شكمبه نيز به طور معني­داري تحت تأثير اسانس­هاي گياهي قرار گرفت (05/0P<). اين نتايج نشان دادند كه ممكن است بتوان از اسانس­هاي گياهي در جهت دست ورزي تجزيه­پذيري پروتئين در شكمبه استفاده كرد.

The aim of this study was to investigate the effects of various doses of essential oils (EO) of thyme (TEO) or cinnamon (CEO) on in vitro rumen degradation of protein of a commercial total mixed ratio (TMR) containing 16.4% crud protein (CP). Treatments were TMR without any of EOs (control); control plus 25 μL of TEO (TEO25); control plus 50 μL of TEO (TEO50); control plus 25 μL of CEO (CEO25) and control plus 50 μL of CEO (CEO50). Rumen fluid was collected before the morning feeding from two rumen fistulated dairy cows. Approximately, 90 mL of buffered rumen fluid (BRF), 400 mg of feed sample plus carbohydrates (maltose, xylose and starch) at four concentrations (100, 200, 300 and 400 mg) were added to screwcap bottles. Gas production (mL) and ammonia nitrogen concentration (mg) in each bottle were measured at 4, 8, 12, 24 and 30 h post-incubation and in vitro crude protein degradation (IVDP) was calculated via a linear regression. Both TEO and CEO caused a significant reduction in IVDP values compared with those of control (P<0.05). The IVDP values for treatments of control, TEO50 and CEO50 after 30 h post incuba-tion were 0.56, 0.33 and 0.48, respectively. Amount of the readily fermentable fraction and the potentially degradable fraction of the feed protein were affected significantly by treatments (P<0.05). Also, the effective crude protein degradability (EPD) was significantly affected by the EOs (P<0.05). These results suggest that the TEO and CEO might be used for manipulating the ruminal protein degradability.