بررسي تأثير eCG در انتهاي برنامه همزمان‌سازي فحلي و تلقيح در زمان ثابت با استفاده از سيدر (CoSynch+CIDR) بر روي شاخص‌هاي توليد‌مثلي گاوهاي شيري

موفقيت در برنامه تلقيح مصنوعي در زمان ثابت بستگي به ميزان بالاي تخمك­گذاري در فاصله زماني كوتاه مدت درمان دارد. استفاده از هورومون eCG در انتهاي برنامه همزمان­سازي فحلي با افزايش ميزان رشد فوليكولي منجر به توليد فوليكول بزرگ و حساس به تخمك­گذاري و افزايش ميزان آبستني در دام مي­گردد. هدف از اين تحقيق تأثير تزريق eCG در انتهاي برنامه همزمان­سازي فحلي و تلقيح در زمان ثابت با استفاده از سيدر (COSynch+CIDR) بر روي ميزان آبستني گاو­هاي شيري بود. تعداد 144 رأس گاو شيري با فاصله زماني 55≥  انتخاب و در زمان شروع آزمايش سيدر داخل واژني به همراه 100 ميكروگرم GnRH دريافت نمودند. در روز هفتم آزمايش، تمامي دام­ها 500 ميكروگرم PGF2α دريافت داشته و به دو گروه كنترل و درمان تقسيم گرديد. دام­هاي گروه درمان 500 واحد بين المللي هورمون eCG نيز دريافت نمودند. سيدر در روز هفتم آزمايش خارج گرديد. تلقيح مصنوعي تمامي دام­ها حدود 66 ساعت پس از خروج سيدر انجام گرديد. سونوگرافي تخمدان­ها همزمان با تلقيح تمامي دام­ها به منظور بررسي اندازه فوليكول غالب صورت گرفت. افزودن eCG در انتهاي برنامه (cosynch) باعث افزايش ميزان فراواني ميزان بروز فحلي (گروه درمان: 8/87 درصد، گروه كنترل: 4/51 درصد) گرديد (01/0P<). فاصله خاتمه درمان تا آغاز علائم فحلي در گروه كنترل (52/5±7/56 ساعت) طولاني­تر از درمان (87/5±7/45 ساعت) بود (001/0P<). اندازه فوليكول غالب (41/2±1/15 ميلي­متر) در گروه كنترل بيشتر از درمان (84/1±4/19 ميلي­متر) بود. از سوي ديگر تزريق eCG تأثيري بر ميزان آبستني (گروه درمان: 4/54 درصد، گروه كنترل: 3/49 درصد) نداشت (131/0P=). به طور كلياستقاده از هوزمون eCG، در انتهاي برنامه 7 روزه در در برنامۀ (cosynch+CIDR) مي­تواند سبب جلو انداختن زمان بروز فحلي گردد كه بايد در برنامه تلقيح در زمان ثابت گاو­هاي شيري مورد توجه قرار گيرد.

The success of a fixed-time artificial insemination (FTAI) program depends on a high ovulation rate during a short interval. Equine chorionic gonadotropin (eCG) has been used in FTAI protocols to improve follicular growth and thereby to produce larger, more responsive follicles for ovulation with increased pregnancy rates. The aim of the present study was to evaluate the effects of eCG on conception rates of early postpartum dairy cows treated by progesterone-based estrous synchronization with artificial insemination at a fixed time (CO-Synch+CIDR protocols). 144 Holstein cows ≥ 55 days postpartum were used. All cows were enrolled in a 7-day CO-Synch + CIDR protocol which included 100 μg gonadotropin releasing hormone (GnRH) at CIDR insertion (day 0); 500 μg prostaglandin F2α (PGF2α) at CIDR removal (day 7); and 100 μg GnRH at FTAI, 66 hours after PGF2α (day 10). Cows were randomly assigned as control cows (n=69) or treated cows (n=75) which received 500 IU eCG at the time of CIDR removal. All cows were examined by ovarian ultrasound at FTAI. The addition of eCG to CO-Synch + CIDR protocols improved the frequency of estrous response (control cows 51.4%, eCG-treated cows 87.8%; P<0.01). It reduced the interval between the end of treatment and the start of estrus (control cows 56.85.52 hours, eCG-treated cows 45.75.87 hours; P<0.01). It increased dominant follicular size at FTAI (control cows 15.1±2.41 mm, eCG-treated cows 19.6±1.84 mm; P<0.001). However, eCG had no effect on pregnancy rates (control cows 49.3%, eCG-treated cows 54.6%; P=0.131). The use of eCG, prior to termination of 7-day estrus synchronization when using the CO-Synch + CIDR program alone, could hasten the time of estrous expression and should be considered in FTAI dairy cows.