اكتشافات بيوژئوشيميايي در محدوده كانسار طلاي ساري گوني، شمالغرب ايران

بيوژئوشيمي يكي از روش هاي كاربردي براي ارزيابي پراكنش ژئوشيميايي عناصر و بازسازي محيط زيست در نواحي آلوده است. در اين پژوهش كاربرد اكتشافات بيوژئوشيميايي در اكتشاف طلا در محدوده كانسار طلاي ساري گوني در شمال غرب ايران مورد بررسي قرار گرفته است. به همين منظور در چهار محدوده در نيمرخي عمود بر كاني سازي شناخته شده (رگه گرمابي كوارتزپيريتاستيبنيتاورپيمنت) به همراه دو نمونه كنترلي در فاصله دو كيلومتري محدوده ها نمونه برداري از گياهان انجام شد. يك نمونه از گونه هاي گياهي غالب (S. conoidae, A. aleppica, C. corniculata, C. virgata) در هر محدوده برداشت و پس از آماده سازي به روش ICPMS تجزيه شد. نتايج بررسيها نشان مي دهد كه غلظت طلا و عناصر همراه با فاصله گرفتن از رگه ها در گونه هاي S. conoidae و A. aleppica رابطه معكوس دارد. گونه S. conoidae داراي بيشترين مقدار غلظت طلا (303 ميلي گرم در تن) است و گياه نشانگر براي اكتشافات طلا در منطقه محسوب مي شود. ضريب جذب زيستي طلا و عناصر ردياب آن در سه گونه مورد بررسي در محدوده طلادار بيشترين مقدار را در مجاورت رگه معدني نشان مي دهد و داراي روند كاهشي S. conoidae> A. aleppica> C corniculata است. علاوه بر آن نياز به انجام مطالعات بيشتر در مورد گونه S. conoidae بعنوان گونه بيش انباشتگر (ارسنيك با غلظت 5/163 ميلي گرم در تن) وجود دارد زيرا در طي بهره برداري مي توان از اين گونه براي بازسازي مناطق آلوده در محدوده ساري گوني استفاده كرد.

Biogeochemistry is a useful tool for assessing geochemical dispersion patterns. Sari Gunay epithermal gold deposit was selected in order to assess the application of biogeochemical exploration for gold in northwestern Iran. In this study, four sites were sampled in a profile perpendicular to mineralized vein with a control site two km faroff mineralized vein. A sample from each dominant plant species (Silene conoidea, Achillea aleppica, Crepis corniculata, Centaurea virgata) was collected in each site and after preparation, analyzed using ICPMS method. The results show that there is an inverse relationship between distance from mineralized vein and the concentration of gold and its associated elements in S. conoidea and A. aleppica species. S. conoidea has higher concentration of gold (303 ppb) than other species, therefore this species is a preferable bioindicator for gold mineralization. Biological absorption coefficients for Au and its pathfinder among all three species are increased over Au mineralization vein and decrease in following order S. conoidea> A. aleppica> C. corniculata. There is a need for further investigation on using S. conoidea as an Asphytoextractor (As=163.5 ppm) in remediation for arsenic contaminated sites, which also might be helpful during mining and mineral processing in Sari Gunay and neighboring deposits.