Abstract :
متون مقدس داراي سطوح مختلف معنايي‌اند بگونه‌اي كه سطح بالايي از خودآگاهي براي درك واقعيت وجوديشان لازم است. از طرفي هايدگر نيز قايل به سطوح مختلفي از وجود است كه مي‌توانند خودآگاه و سطح فهم موجود را تحت تاثير قرار دهند. بنابرين با نظر هايدگر مي‌توان نوعي تحليل هرمنوتيكي از سطوح معنايي متون مقدس ارايه داد. از طرفي هانري كربن معتقد است كه تاويل نوعي روش هرمنوتيك براي فهم معناست. مي‌توان گفت كه اين نوع فهم با منطق تقابل و تضاد كه توسط لوپاسكو تبيين شده در ارتباط است و بواسطه آن مي‌توان توضيح داد كه چگونه لايه‌هاي معنايي متفاوت و متضاد از يك متن حاصل مي‌آيند و حتي منجر به ظهور معناي پنهان متن مي‌گردند. همچنين بواسطه مفهوم عالم مثال، سطوح شناخت انسان قابل تبيين و بررسي‌اند: با تكيه بر تصاوير عالم مثال و نمادهاي آن به شهودي از وجود و معنا، تاويل، مي‌توان رسيد. لذا در اين تحقيق ارتباط اين مفاهيم وعوالم حضور تبيين و اثبات گرديده‌اند.
Abstract :
Etant polysémiques, les textes sacrés exigent une conscience élevée de leur réalité existentielle. Selon Heidegger différents modes de lʹexistence ont un impact sur lʹétat de la conscience et le niveau de la compréhension. Henry Corbin affirme que lʹapproche de Taʹwil correspond à un degré de la manifestation de lʹexistence: la présence pure qui répond à une compréhension parfaite de la réalité. Ce genre de compréhension implique la logique du contradictoire, théorisée par Lupasco : lʹon voit comment l’actualisation d’un aspect de la réalité, potentialise l’autre aspect de cette même réalité et fait émerger des deux sens opposés, un troisième, »Tiers inclus«, tout à fait nouveau et différent. Le Taʹwil par cette actualisation particulière dévoile le sens caché du texte. Dʹautre part, via lʹimagination transcendantale et les images-corps, le Taʹwil accède à une manifestation de la réalité dans lʹâme sous lʹavènement de la Face divine. En harmonie avec lʹUn absolu, ce monde imaginal fournit alors une vision imagée du sens et assure lʹinterprétation herméneutique verticale et profonde du texte sacré: son Taʹwil.
