Author/Authors :
Maleki Asieh نويسنده Department of Obstetrics and Gynecology, Ghaem Hospital, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran. , Pourali Leila نويسنده Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran. , Saghafi Nafiseh نويسنده Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran. , Ghazvini Kiarash نويسنده Department of Medical Bacteriology and Virology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran , Ghavidel Mahdis نويسنده Department of Medical Bacteriology and Virology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran , Karbalaeizadeh Babaki Mohsen نويسنده Department of Medical Bacteriology and Virology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
Abstract :
مقدمه: پارگی پرهترم و پیش از موعد پردههای آمنیون (PPROM) که به صورت پارگی پردهها قبل از 37 هفته کامل بارداری تعریف میشود از علل اصلی زایمان پرهترم و افزایش موربیدیتی و مورتالیتی نوزادان میباشد. علل مختلفی را برای آن مطرح کردهاند، اما یکی از مهمترین آنها عفونت سیستم ژنیتال و کلونیزاسیون باکتریایی سرویکس در مادران باردار میباشد که میتواند در ایجاد این عارضه و حتی عفونت نوزادان متولد شده از این مادران نقش داشته باشد.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی الگوی کلونیزاسیون باکتریایی سرویکال در خانمهای حامله با پارگی زودرس و پرهترم پردهها و بررسی ارتباط آن با عوارض مادری و نوزادی میباشد.
موارد و روشها: در این مطالعه کوهورت از 200 خانم حامله با پارگی پرهترم پردهها با سن حاملگی 37-27 هفته که در بیمارستان آموزشی قائم و امالبنین در شهر مشهد بستری شدند قبل از تجویز آنتیبیوتیک دو نمونه از ترشحات سرویکس گرفته شده و کشت داده شد. سواپ اول جهت کشت عمومی باکتریها و سواپ دوم جهت کشت اختصاصی استرپتوکوک گروه B مورد ارزیابی قرار گرفت. ارتباط کلونیزاسیون سرویکال و کوریوآمنیونیت، کشت خون مثبت نوزادان، نیاز به بستری در NICU و مرگ نوزادان مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: 136 مورد (68%) کشت مثبت وجود داشت. شایعترین میکروارگانیسم جدا شده اشرشیاکولی (24/2%)، استافیلوکوک اپیدرمیس (14/7%)، استافیلوکوک ساپروفیتیکوس (12/5%)، و انترکوک و کاندیدا هر کدام (11/7%) بودند. میزان کشت استرپتوکوک گروه B تنها 2/2% بود. کشت خون 6 نوزاد 3% بود که در 66/6% ارگانیسم مسئول باسیل گرم منفی و فقط یک مورد کوکسی گرم مثبت و یک مورد کاندیدا (16/7%) وجود داشت. کلونیزاسیون سرویکس با نیاز بیشتر به بستری نوزادان در NICU مرتبط بود (p=0/004)، اما با کوریوآمنیونیت و کشت خون نوزادان و مورتالیتی نوزادان رابطهای نداشت.
نتیجهگیری: علیرغم شیوع بالای کلونیزاسیون میکروبیال سرویکس در خانمهای حامله با پارگی پرهترم پردههای آمنیون، شیوع کلونیزاسیون با GBS استرپتوکوک بتاهمولتیک گروه A در جامعه ما زیاد نبود. کلونیزاسیون باکتریایی سرویکس میتواند عامل نیاز به بستری بیشتر نوزادان در NICU باشد اما در بروز کوریوآمنیونیت و سپسیس نوزادان و مورتالیتی نوزادان بیتاثیر است. با توجه به غلبه باسیلهای گرم منفی در عفونتهای نوزادی باید تجویز آنتیبیوتیکهای موثر بر ارگانیسمهای گرم منفی در موارد PPROM در نظر گرفته شود.
Abstract :
Background: One of the most important etiologies in pretermpremature rupture of membranes (PPROM) is cervical bacterial colonization.
Objective: This study evaluated cervical bacterial colonization in women with PPROM and the pregnancy outcomes.
Materials and Methods: In this cohort study, 200 pregnant women with PPROM at 27-37 wk of gestation who were admitted in an academic hospital of Mashhad University of Medical Sciences from March 2015 to July 2016 were studied. samples were obtained from endocervical canal for detection of routine bacteria and Gram staining. Also, we obtained one blood culture from neonates. Maternal endocervical culture, chorioamnionitis, neonatal intensive care unit admission, neonatal positive blood culture, neonatal sepsis, and mortality were documented.
Results: Most common isolated microorganism of endocervical culture were Escherichia coli (24.2%), Coagulase negative Staphylococci (27.2%), Enterococcus and candida each one (11.7%). The prevalence of GBS was only 2.2%. Simultaneous positive blood cultures were seen in 3% of neonates. Among them, Gram-negative bacilli accounted for (66.6%), while Gram-positive cocci and candida made up only (16.7%). Endocervical colonization was associated with a higher admission rate (p=0.004), but there was no significant correlation between endocervical colonization and chorioamnionitis, positive blood culture and neonatal mortality rate.
Conclusion: With regard to low GBS colonization rate, appropriate antibiotic regimens should be considered in PPROM cases according to the most prevalent micro organisms of endocervical bacterial colonization. Maybe cervical bacterial colonization had some effects on neonatal outcomes. There was no significant association between endocervical bacterial colonization and chorioamnionitis, positive neonatal blood culture and neonatal mortality.