Evaluation of two endometriosis models by transplantation of human endometrial tissue fragments and human endometrial mesenchymal cells

مقدمه: مدل های حیوانی جهت شناخت اتیولوژی اندومتریوزیس می­تواند ابزار سودمند و مناسبی باشند. هدف: در این مطالعه دو مدل حیوانی اندومتریوز در دو سطح مرفولوژی و ملکولی با هم مقایسه شدند. مواد و روش ها: ابتدا بافت اندومتر انسانی به تکه‌هایی کوچک بریده شده، سپس قطعات بافتی اندومتر به صورت شکل تصادفی درناحیه زیر جلدی به موش‌های تحت تیمار با اشعه گاما منتقل شدند (مدل A) و یا برای جداسازی سلول‌ها مورد استفاده قرار گرفتند. سلول‌های جدا شده پس از پاساژ چهارم با استفاده از فلوسیتومتری، مارکر CD90 در آن‌ها ارزیابی شد.  سپس به تعداد 106 × 2 سلول CD90 مثبت به همان روش قبلی به موش­های تحت تیمار با اشعه گاما منتقل شدند (مدل B) و در شرایط کنترل شده و استریل نگهداری شدند. بعد از بیست روز بافت اکتوپیک ایجاد شده در هر دو مدل جمع آوری شدند و جهت ارزیابی مرفولوژیک، PAS و میزان بیان ژن‌های استئوپونتین و ماتریکس متالوپروتئیناز 2 با تکنیک Real Time RT PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند. سطح 17 بتااسترادیول سرم موش‌ها قبل و پس از پیوند مقایسه شد. نتایج: بافت غددی شبیه بافت اندومتر در زیر جلد موش در هر دو مدل ایجاد شده بود. تعداد مقطع غدد در واحد سطح، میزان سطح 17 بتااسترادیول سرم و میزان بیان ژن‌های استئوپونتین و ماتریکس متالوپروتئیناز 2 در مدل B نسبت به مدل A بیشتر بود (03/0=p). نتیجه ­گیری: در مجموع مدل آندومتریوزیس با بکار گیری سلول های آندومتر CD90 کشت شده، موفقیت بیشتری را از نظر مرفولوژی و سطح غدد شکل گرفته، فعالیت 17 بتااسترادیولی بالا و نیز بروز ژن های مرتبط با اندومتریوز نشان داد.

Background: The animal models of endometriosis could be a valuable alternative tool for clarifying the etiology of endometriosis. Objective: In this study two endometriosis models at the morphological and molecular levels was evaluated and compared. Materials and Methods: The human endometrial tissues were cut into small fragments then they were randomly considered for transplantation into γ irradiated mice as model A; or they were isolated and cultured up to fourth passages. 2×106 cultured stromal cells were transplanted into γ irradiated mice subcutaneously as model B. twenty days later the ectopic tissues in both models were studied morphologically by Periodic acid-Schiff and hematoxylin and eosin staining. The expression of osteopontin (OPN) and matrix metalloproteinase 2 (MMP2) genes were also assessed using real time RT-PCR. 17-β estradiol levels of mice sera were compared before and after transplantation. Results: The endometrial like glands and stromal cells were formed in the implanted subcutaneous tissue of both endometriosis models. The gland sections per cubic millimeter, the expression of OPN and MMP2 genes and the level of 17-β estradiol were higher in model B than model A (p=0.03). Conclusion: Our observation demonstrated that endometrial mesenchymal stromal cells showed more efficiency to establish endometriosis model than human endometrial tissue fragments