Author/Authors :
Hossein Rashidi Batool نويسنده M.D. Professor, Vali-e-Asr Reproductive Health Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran , Masoumi Masoumeh نويسنده Reproductive Health Research Center, Vali-e-Asr Hospital, Imam Khomeini Hospital Complex, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. , Jafarabadi Mina نويسنده Reproductive Health Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. , Shahrokh Tehraninejad Ensieh نويسنده Health Reproductive Research Center, Imam Khomeini Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. , Kabodmehri Roya نويسنده Health Reproductive Research Center, Imam Khomeini Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. , Keikha Fateme نويسنده Health Reproductive Research Center, Imam Khomeini Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran , Hagholahi Fedieh نويسنده Health Reproductive Research Center, Imam Khomeini Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
Abstract :
مقدمه: استروژن و پروژسترون به عنوان دو فاکتور حیاتی در سیکلهای انتقال جنین فریز میباشند. مطالعات زیادی در مورد فرمهای مختلف مصرف استروژن صورت گرفته است ولی مقالات در مورد نوع ترانس درمال استروژن محدود است.
هدف: بررسی تأثیر ژل ترانس درمال استروژن (استراژل) برای آمادگی اندومتر در بیماران کاندید سیکل انتقال جنین فریز.
موارد و روشها: در بیمارستان مرکز دانشگاهی صد بیمار کاندید سیکل انتقال جنین فریز بعد از ساپرس با آگونیست GnRH به طور تصادفی در دو گروه دریافتکننده 8 میلیگرم استرادیول و 6 میلیگرم استراژل قرار گرفتند. در هر دو گروه دارو در روز اول سیکل شروع شد و تا زمانی که اندومتر به 8 میلیمتر برسد ادامه یافت. در هر دو گروه میزان حاملگی بالینی و بیوشیمیایی و ongoing و میزان سقط و تولد زنده و میزان عوارض بررسی و مقایسه شد.
نتایج: میران حاملگی بیوشیمیایی و بالینی از نظر آماری تفاوت معنیداری نداشت (p=0/384) میزان سقط به طور چشمگیر در گروه ژل کمتر بود (p=0/035) و میزان حاملگی ongoing و تولد زنده به طور چشمگیر در گروه ژل بیشتر بود (p=0/035). عوارض دارو در دو گروه تفاوتی نداشت.
نتیجهگیری: استراژل در مقایسه با قرص استرادیول والرات باعث بهبود نتایج حاملگی ongoing و تولد زنده شد.
Abstract :
Background: Estrogen and progesterone are two crucial factors for endometrial preparation in frozen embryo transfer (FET) cycles. Studies assessing different forms of estradiol in FET have published already but literature lacks enough surveys on transdermal estrogen application in reproductive medicine.
Objective: To investigate the effects of trans dermal estrogen (Oestrogel) on pregnancy rates in patients that candidate for FET cycle.
Materials and Methods: In this randomized clinical trial, 100 women undergoing FET cycles referred to Imam Khomeeini Hospital were enrolled in two groups, randomly. Group I received 8 mg/day estradiol valerate (E2 tablet) orally and group II were treated with 6 mg/day transdermal oestrogel gel after suppression with gonadotropin releasing hormone agonist. In both groups medication were started in the first day of menstruation cycle and continued until endometrial thickness reached 8 mm. Pregnancy rates (chemical, clinical, and ongoing), abortion rate, live birth rate, and frequency of complications were compared between two groups.
Results: Chemical and clinical pregnancy rates were not significantly different between two groups (p=0.384). The abortion rate was significantly lower in group II than group I (p=0.035). Ongoing pregnancy and the live birth rates were significantly higher in group II (p=0.035). The rate of complication was not different in two groups.
Conclusion: Oestrogel seems to enhance ongoing pregnancy and live birth rates in comparison to estradiol valerate tablet.
