The Traffic-Related Readiness of Organizations for Preventing Crisis and Traffic Damages in Metropolitan Areas

چکیده: زمینه و هدف:تحقیق آمادگی سازمان های مرتبط با ترافیک در پیشگیری از بحران و آسیب های ترافیکی کلان  شهرها با هدف پیشگیری از بحران و آسیب های ترافیک کلان شهر تهران در چهار بخش کاهش آسیب های چهارگانه انسانی فیزیکی – انسانی روانی و اجتماعی – محیطی و سازمانی صورت گرفته است. روش:روش این تحقیق ازنظر نوع تحقیق کاربردی وازنظر روش اجرا دلفی است.جامعه آماری این تحقیق نخبگان ترافیک به تعداد 40 نفربوده اند. با توجه به ضرورت کسب داده از نخبگان هیچ طرح محاسبه حجم نمونه مطرح نیست. برای گرد آوری داده ها از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که قبل از اجرا اعتبار آن از طریق اعتبار صوری و پایایی آن از طریق معادله کوکران با ضریب 891/0 مورد ارزیابی مثبت قرار گرفت.در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون فریدمن استفاده شد و جهت سنجش نیکویی الگوی تحقیق از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته ها:یافته ها نشان می دهد که تاثیر دو مولفه آمادگی در جهت رصد مداوم بحران های ترافیکی با ضریب بتای 864/0 و مولفه آمادگی در جهت اطلاع رسانی به موقع بحران های ترافیکی با ضریب بتای 399/0 بیش از سایر مولفه ها در پیشگیری سازمان های مرتبط با ترافیک از بحرانها و آسیب های ترافیکی شهر تهران موثر است. پیشنهاد ها: اگر چه چندین پیشنهاد در این تحقیق ارائه شده است لیکن مهمترین پیشنهادهای تحقیق عبارتند از 1- ایجاد یک نهاد فراسازمانی راهبر برای کنترل بحران ترافیک شهر تهران ، 2-با توجه به اهمیت آمادگی سازمان های مرتبط با ترافیک برای رصد مداوم بحران های ترافیکی در کاهش آسیب های اجتماعی توجه به نظام داده پردازی بسیار اهمیت دارد در این خصوص باید به داده های مربوط به الگوهای زمانی و مکانی پیش بینی بحران های ترافیکی توجه نمود،3- برگزاری دوره های آموزشی پیشگیری از مشکلات بحران های ترافیک شهر تهران ؛ 4- آیین نامه ای از سوی بالاترین مرجع نظام تصمیم گیری طراحی تا شرح وظایف هر یک از نهاد های آموزشی مانند صدا و سیما و سایر بخش های موثر در امر آموزش مردم و کارکنان هر یک از سازمان های موثر در بحران های ترافیکی مشخص گردد.  

Background: The first effect of the any natural, artificial and social crises is on the traffic flow and the cut-off of the vital transport arteries. In this effect, various sectors involving in rescue, safety, and evacuation of the wounded and injured people, as well as many decisions made by crisis managers, face a lot of challenges. Therefore, the aim of this study is to investigate the readiness of traffic-related organizations in preventing crisis and traffic damages in metropolitan areas. Materials and Methods: This was an applied study, and the Delphi method was used for collecting the data from respondents. The statistical population consists of 40 Iranian traffic experts. A researcher-made questionnaire was designed for collecting the data, and its validity and reliability were confirmed using Face validity criteria and Cochran’s formula (α=0.891). Friedman test was used for statistical analysis, and the goodness of the research model was measured using multiple linear regression analysis. Results: The readiness to continuously monitor traffic crises (beta coefficients=0.864) and readiness for timely notification of traffic crises (beta coefficients=0.399) were reported as the highest effective variables in preventing crisis damages by traffic-related organizations. Conclusion: To deal with the traffic crises, traffic-related organizations should be ready for continuously monitoring and timely notification of traffic crises, inter-organizational interactions, and mobilization of facilities.