Author/Authors :
پيامي بوساري, دكتر ميترا دانشگاه علوم پزشكي زنجان - دانشگاه علوم پزشكي زنجان, زنجان, ايران , ابراهيمي, دكتر حسين دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشگاه علوم پزشكي تبريز, تبريز, ايران , تقيلو, غلامعلي دانشگاه علوم پزشكي زنجان - دانشگاه علوم پزشكي زنجان, زنجان, ايران , عابدي, دكتر حيدرعلي دانشگاه خوانسار - دانشگاه آزاد اسلامي اصفهان, ايران , احمدي, دكتر فضل ا... دانشگاه تربيت مدرس - دانشگاه تربيت مدرس, تهران, ايران , باقري, حسين دانشگاه علوم پزشكي زنجان - دانشگاه علوم پزشكي زنجان, زنجان, ايران
Abstract :
چكيده زمينه و هدف: وقوع تعارض در مشاغل خدمات درماني ازجمله پرستاري كه مستلزم تعاملات گسترده با افراد مختلف است امري طبيعي و اجتناب ناپذير تلقي مي‌شود. از آنجا كه در خصوص علل، انواع و ابعاد تعارضات بين فردي پرستاران باليني ايران اطلاعات چنداني وجود ندارد اين مطالعه با هدف تبيين تعارضات درون گروهي پرستاران انجام شده است. روش بررسي: مطالعه حاضر با روش كيفي و رويكرد نظريه پايه انجام شد. بدين منظور با 18 نفر از پرستاران باليني مصاحبه انجام شد. مصاحبه‌ها عميق و بدون ساختار بودند. براي تحليل داده‌ها از روش مقايسه مداوم اشتراوس و كوربين استفاده شد. يافته ها: از مصاحبه‌ها 310 كد استخراج شد. طي روند مقايسه و كاهش درون مايه‌هاي اصلي تعارضات درون گروهي شكل گرفت. روابط متقابل طبقات و روند شكل‌گيري تعارضات بين فردي ظهور يافته در قالب مدل ارايه شده ترسيم شده است. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه شرايط و جو كاري منشا بروز بسياري از تعارضات ارتباطي در محيط كار پرستاران باليني تشكيل مي‌دهند. لذا هر اقدامي درجهت اداره موثر تعارض بايد با درنظر گرفتن راهكارهايي براي رفع علل زيربنايي تعارضات و اصلاح شرايط كاري پرستاران صورت گيرد.
Keywords :
تعارضات شغلي , تعارضات بين فردي , پرستار , محيط‌هاي باليني ,
