ارزيابي بيماران مبتلا به كهير مزمن در مراجعه‌كنندگان به درمانگاه آلرژي بيمارستان وليعصر زنجان

چكيده زمينه و هدف: كهير يكي از مشكلاتي است كه شيوع بالايي دارد. در صورتي كه بيش از 6 هفته تداوم يابد كهير مزمن ناميده مي شود. عوامل مختلفي در ايجاد آن دخالت دارد و نقش اين عوامل در مطالعات مختلف متفاوت است. هدف از اين مطالعه بررسي نقش عوامل شناخته شده و ميزان پاسخ به درمان در بيماران دچار كهير مزمن مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه كليه بيماران مبتلا به كهير مزمن مراجعه كننده به درمانگاه آلرژي بيمارستان ولي عصر شهر زنجان طي سالهاي 86-1383 مورد بررسي قرار گرفتند. همراه با گرفتن شرح حال دقيق و معاينه كامل، آزمايشات معمول شامل اندازه گيري آنزيم هاي كبدي، هورمون‌هاي تيروييدي، IgE سرمي، اندازه گيري كمپلمان، بيماري‌هاي بافت همبند، آزمايش مدفوع در سه نوبت، آناليز ادرار و در موارد شديد آزمايش تكميلي تر و نمونه برداري از ضايعات انجام شد. ميزان پاسخ به درمان در طي 2 هفته و 2 ماه بعد از درمان ارزيابي شد. يافته‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون كاي دو مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: از 160 بيمار مورد بررسي (108 زن و 52 مرد در سنين 70 – 4 سال)، 75 نفر (875/46%) كهير ايديوپاتيك، 25 نفر (9/19%) آتوپي و 25 نفر (625/15%) كهير فيزيكي داشتند. ميزان پاسخ به درمان متداول با آنتي هيستامين‌ها در بيش از 80 درصد بيماران مشاهده شد. نتيجه گيري: در اين مطالعه همانند ساير مطالعات كهير ايديوپاتيك شايع ترين شكل بيماري را تشكيل مي دهد. هر چند در مقايسه با مطالعات ديگر شيوع كمتري دارد. ارتباط واضحي بين غذاها و داروها نيز با بيماري يافت نشد. ميزان پاسخ به درمان با آنتي هيستامين هاي جديد بسيار بالا بود.