بررسي مشكلات پرستاران در ارتقا سطح كيفيت زندگي كودكان مبتلا به تالاسمي

چكيده زمينه و هدف: تالاسمي به عنوان يك بيماري مزمن باعث محدوديت‌هايي در كيفيت زندگي مي‌شود. با توجه به اينكه هدف نهايي پرسنل بهداشتي به ويژه پرستاران افزايش سطح كيفيت زندگي بيماران مي‌باشد، اين پژوهش با هدف بررسي مشكلات پرستاران در ارتقا كيفيت زندگي كودكان مبتلا به تالاسمي انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر، مطالعه‌اي توصيفي است كه در سال 1386 انجام گرفت. نمونه‌ها به روش نمونه گيري مبتني بر هدف از كليه پرستاران شاغل در بخش‌هاي تالاسمي 4 بيمارستان استان گيلان انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه مشكلات پرستاران در 4 حيطه بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار آلفاي SPSS استفاده شد. يافته‌ها: نتايج مطالعه نشان داد كه در مجموع، پرستاران عوامل مربوط به مشكلات انگيزشي- فردي را به عنوان مهم‌ترين مانع در جهت ارتقا كيفيت زندگي كودكان مبتلا به تالاسمي معرفي كردند. نتيجه گيري: طبق تجزيه و تحليل داده‌ها يازده مانع اصلي براي ارتقا كيفيت زندگي كودكان مبتلا به تالاسمي، توسط پرستاران معرفي گرديد كه پس از امتياز دهي و اولويت گذاري به منظور حل مشكلات در اين زمينه راهكارهايي با توجه به مطالعه متون، ديدگاه پرستاران و معيارهاي موثر ارايه شد، بررسي و اولويت گذاري اين راهكارها ما را به ارايه پيشنهاد راهكار برتر يعني «برنامه توانمند سازي مديران پرستاري» به منظور ارتقا كيفيت زندگي كودكان تالاسمي رهنمون ساخت .