هوش معنوي دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي زنجان و ارتباط آن با برخي متغيرهاي جمعيت شناختي

چكيده زمينه و هدف: هوش معنوي يكي از مفاهيم مهم در حوز‌ه‌ي معنويت و لازمه سازگاري بهتر با محيط است. دانشجويان نمايانگر دستاوردهاي معنوي و انساني هر جامعه هستند و سلامت روان اين قشر اهميت فراواني دارد. اين مطالعه با هدف بررسي ميزان هوش معنوي دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي زنجان و سنجش ارتباط آن با برخي متغيرهاي جمعيت شناختي انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر، مطالعه‌اي توصيفي– همبستگي است. نمونه‌گيري به روش تصادفي طبقه‌بندي شده بر روي 220 نفر از دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي زنجان انجام شد. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامه هوش معنوي و پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك انجام شد. تجزيه و تحليل داده‌ها يا استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 انجام شد. يافته‌ها: نتايج مطالعه نشان داد كه ميانگين سني نمونه‌ها 32/2±5/21 سال با دامنه 33-18 سال و ميانگين معدل نمونه‌ها 19/2±68/16 بود. ميانگين كل نمـره هـوش معنـوي دانشـجويان 42/17±121 (حداقـل 43 و حداكثـر 145) بـود. ميانگيـن هـوش معنـوي در دختـران (9/16±61/122) و در پسـران (44/18±3/116) بود. 4/83 درصد دانشجويان هوش معنوي خوب، 5/14 درصد متوسط و 8/1 درصد هوش معنوي ضعيفي داشتند. نتيجه‌گيري: دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي از سطح بالايي از هوش معنوي برخوردار بودند. از بين متغيرهاي جمعيت شناختي، سن، جنس و معدل رابطه معني‌داري با هوش معنوي داشتند.