Author/Authors :
مقدم, معصومه دانشگاه علوم پزشكي زنجان - دانشگاه علوم پزشكي زنجان, زنجان, ايران , مهدي‌زاده, سودابه دانشگاه علوم پزشكي زنجان - دانشگاه علوم پزشكي زنجان, زنجان, ايران , پاكپور, وحيد دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشگاه علوم پزشكي تبريز, تبريز, ايران , حيدري خياط, نسترن دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - دانشگاه علوم پزشكي زاهدان, زاهدان, ايران , افشين جو, مهناز دانشگاه علوم پزشكي زنجان - دانشگاه علوم پزشكي زنجان, زنجان, ايران
Abstract :
چكيده زمينه و هدف: چاقي يك معضل اجتماعي است و نداشتن فعاليت فيزيكي مناسب در دوران نوجواني، يكي از مهم ترين علل ايجاد چاقي محسوب مي‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعيين وضعيت چاقي و ارتباط آن با فعاليت فيزيكي دختران نوجوان دبيرستاني منطقه غرب تهران در سال 1387 انجام شد. روش بررسي: در يك مطالعه توصيفي همبستگي، با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي مرحله‌اي وضعيت چاقي و ارتباط آن با فعاليت فيزيكي 385 دانش آموز بررسي شد. داده هاي وضعيت فعاليت فيزيكي با استفاده از پرسشنامه استاندارد فعاليت فيزيكي فرم كوتاه (7 سوال) و وضعيت چاقي با محاسبه نمايه توده بدن و چربي زير پوست عضله پشت بازو بر اساس معيار NHANES1 جمع آوري و با آزمون‌هاي آماري آناليز واريانس يك طرفه، ضريب همبستگي اسپيرمن و ضريب توافق كاپا با سطح اطمينان 95 درصد تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: بر اساس معيار چربي زير پوست عضله پشت بازو 18 درصد و بر اساس نمايه توده بدن 15 درصد از افراد داراي اضافه وزن و چاقي و نزديك به نيمي از دختران كم تحرك بودند و دانش آموزان پايه سوم كمترين فعاليت فيزيكي را داشتند. همبستگي شاخص‌هاي تن سنجي با فعاليت فيزيكي دانش آموزان از نظر آماري معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: علي رغم اينكه كمتر از يك چهارم دانش آموزان چاق بودند؛ ميزان كم تحركي آنها با افزايش پايه تحصيلي افزايش داشت. با توجه به نقش مستقيم فعاليت فيزيكي در چاقي، آموزش و ترويج ورزش همگاني ضروري به نظر مي‌رسد.
Keywords :
فعاليت فيزيكي , چاقي , دختران نوجوان , ايران ,
