تحليل مميزي طولي با اثرات تصادفي براي پيشگويي پره اكلامپسي با استفاده از داده‌هاي هماتوكريت

زمينه و هدف: پره اكلامپسي سومين علت مرگ زنان باردار محسوب مي‌شود و تشخيص زودرس آن از اهميت زيادي در مطالعات باليني برخوردار است. اين مطالعه توان پيشگويي پره اكلامپسي را بر اساس داده‌هاي هماتوكريت طولي مورد ارزيابي قرار داده و دقت آن را با حالت مقطعي مقايسه كرده است. روش بررسي: اين مطالعه به صورت همگروهي آينده‌نگر بر روي 650 زن باردار كه از آبان 1389 تا مرداد 1390 كه به درمانگاه مراقبت‌هاي دوران بارداري و بلوك زايمان بيمارستان ميلاد شهر تهران مراجعه كرده بودند، انجام گرفت. ميزان هماتوكريت در سه ماهه اول، دوم و سوم اندازه‌گيري شد و افراد تا زمان زايمان پي‌گيري شدند. در صورت وجود، پره اكلامپسي براي آن‌ها ثبت گرديد. مدل با ساختار كوواريانس و مدل با اثرات تصادفي جهت تحليل مميزي طولي به كار رفت. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزارهاي SPSS 20وSAS 9.1 استفاده شد. يافته‌ها: شيوع پره اكلامپسي 2/7 درصد (47 نفر) بود. ميزان هماتوكريت در زناني كه پره اكلامپسي دارند، به طور ميانگين 99/0 بيشتر است (014/0p=). حساسيت براي داده‌هاي طولي و داده‌هاي مقطعي سه ماهه اول تا سوم به ترتيب 91 درصد، 54 درصد، 72 درصد، 51 درصد و ويژگي 61 درصد، 51 درصد، 51 درصد، 47 درصد بود. همچنين ارزش پيشگويي كنندگي مثبت به ترتيب 70 درصد، 52 درصد، 59 درصد، 49 درصد و ارزش پيشگويي كنندگي منفي 87 درصد، 53 درصد، 64 درصد و 49 درصد بود. نتيجه‌گيري: هماتوكريت شاخص مناسبي براي تشخيص زودهنگام پره اكلامپسي است و پي‌گيري و مراقبت از زنان باردار و اندازه‌گيري منظم هماتوكريت سه ماهه اول تا سوم مي‌تواند براي شناسايي افراد در معرض خطر ابتلا به پره اكلامپسي كمك كند.