تجارب پرستاران بخش‌هاي ويژه از مراقبت بيهوده: يك مطالعه كيفي

چكيده زمينه و هدف: مفهوم مراقبت بيهوده به فرهنگ، ارزش‌ها، مذهب، عقايد و پيشرفت‌هاي پزشكي و شرايط عاطفي موجود در آن كشور بستگي دارد. اين مطالعه با هدف تبيين مفهوم مراقبت بيهوده در پرستاران بخش‌هاي آي سي يو به روش پديدارشناسي صورت گرفت. روش بررسي: اين مطالعه كيفي از نوع پديدار شناسي تفسيري بود. در اين مطالعه از نمونه‌گيري هدفمند، مصاحبه‌هاي نيمه ساختار يافته فردي و مشاهده استفاده شد. كليه مصاحبه‌ها ضبط و سپس كدها و درون مايه‌ها با استفاده از روش تحليل ون مانن استخراج گرديد. يافته‌ها: در اين پژوهش 25 پرستار شاغل در آي سي يو در مصاحبه فردي نيمه ساختار يافته شركت كردند. در كد گذاري اوليه ابتدا تعداد 191 كد استخراج گرديد. در فرايند تحليل و مقايسه مداوم داده‌ها، تعداد كدها به 178 كد تقليل يافت. در نهايت 9 زير درون مايه و 4 درون مايه شامل بي‌فايده بودن، اتلاف سرمايه، آزردگي و جنبه‌هاي بيهودگي حاصل گرديد و مفهوم مراقبت بيهوده به صورت: مراقبتي بي‌فايده و بدون نتيجه كه با هدر رفت سرمايه و آزردگي بيمار و پرستار همراه بوده و مي‌تواند جنبه‌هاي پرستاري و پزشكي داشته باشد تعريف گرديد. نتيجه‌گيري: از آنجايي كه پرستاران مي‌توانند نقش كليدي در اداره مراقبت‌هاي بيهوده داشته باشند، بنابراين آگاهي از تجارب آنها در خصوص مراقبت‌هاي بيهوده نخستين گام عملياتي در كشور جهت تدوين برنامه‌هاي مفيد مراقبتي، درماني، آموزشي و پژوهشي در بخش‌هاي ويژه قلمداد مي‌گردد.