Author/Authors :
محمدپورهدكي, رضا دانشگاه علوم پزشكي زابل, زابل, ايران , رهنما, مژگان دانشگاه علوم پزشكي زابل, زابل, ايران , عبدالهيمحمد, عبدالغني دانشگاه علوم پزشكي زابل, زابل, ايران , شهركيواحد, عزيز دانشگاه علوم پزشكي زابل, زابل, ايران , شمسيزاده, مرتضي دانشگاه علوم پزشكي همدان, همدان, ايران
Abstract :
زمينه و هدف: اضطراب يكي از شايع ترين و مهم ترين واكنش هاي رواني بيماران مبتلا به سكتۀ حاد قلبي مي باشد. مطالعۀ حاضر با هدف مقايسۀ تاثير آموزش پرستار و آموزش همتا بر اضطراب بيماران مبتلا به سكتۀ قلبي انجام شد. روش بررسي: مطالعۀ حاضر مداخله اي و نيمه تجربي است. نمونه ها شامل 60 بيمار سكتۀ قلبي است كه به طور تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. از آموزش همتا جهت گروه اول و براي گروه دوم آموزش پرستار انجام شد. ميزان اضطراب سه روز بعد از سكتۀ قلبي( قبل از مداخله)، بلافاصله بعد از مداخله، پنج روز و چهار هفته بعد از سكتۀ قلبي در دو گروه از طريق تكميل پرسشنامۀ اضطراب اشپيل برگر بررسي شد. داده ها از طريق آزمون آماري تي مستقل، آزمون كاي دو، تست دقيق فيشر، تحليل واريانس دو طرفه با اندازه گيري مكرر مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: ميانگين اضطراب بيماران گروه آموزش پرستار وآموزش همتا سه روز بعد از سكتۀ قلبي (قبل از مداخله) با يكديگر اختلاف آماري معناداري نداشتند (76/0=p ). آزمون تحليل واريانس دوطرفه با اندازه گيري مكرر نشان داد كه ميانگين اضطراب بيماران گروه آموزش پرستار و آموزش همتا سه روز بعد از سكتۀ قلبي (بلافاصله بعد از مداخله)، پنج روز و يك ماه بعد از سكتۀ قلبي (بعد از مداخله) اختلاف آماري معناداري داشت (0001/0 p). نتيجه گيري: آموزش همتا محور در مقايسۀ با آموزش پرستار به طور معناداري باعث كاهش اضطراب بيماران مبتلا به سكتۀ قلبي گرديد. بنابراين استفاده از اين شيوۀ آموزشي در بيماران مبتلا به سكتۀ قلبي توصيه مي شود.
Keywords :
آموزش , همتا , پرستار , اضطراب , سكتۀ قلبي